ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΙΜΜΑΙΩΝ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΣΠΙΤΙΑ
( ΛΕΥΚΙΜΜΙΩΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΥΚΙΜΜΗ )


Αγαπητοί συνδημότες, Δ. Σύμβουλοι, Δήμαρχε.
Όταν το 1997, με την ομιλία μου στα Κρητικά και στη συνέχεια με σειρά εισηγήσεων και ανοιχτών επιστολών προς το Λευκιμμαϊκό κοινό, άρχισα την προσπάθεια ανάδειξης των προβλημάτων του τόπου μας, πέραν των πασίγνωστων, όπως του Νερού, των Λυμάτων και των Σκουπιδιών, υποστήριξα την άποψη ότι κλειδί για την επίλυση όχι μόνον των παραπάνω προβλημάτων αλλά και άλλων σαφώς σοβαρότερων, κυρίως άϋλων, ήταν όπως και είναι η αξιοποίηση των εγκαταλειμμένων σπιτιών του Δήμου μας σε όλη του την έκταση από μία εταιρία πλατειάς Λαϊκής Βάσης. Έθετα και εξακολουθώ με μεγαλύτερη βεβαιότητα, να θέτω ως κορυφαία προτεραιότητα αυτή την ιδέα διότι η σωστή και έγκαιρη αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος θα ευνοήσει την λύση σε όλα τα άλλα προβλήματα που έχουν σχέση με την υγεία των πολιτών και των φιλοξενουμένων, όπως τα ραδιοκύματα, τα λύματα, τα σκουπίδια, το νερό. Θα δώσω εξηγήσεις γι’ αυτό παρακάτω. Η ανάκαμψή μου τελευταία στο ίδιο θέμα με μεγαλύτερη προσπάθεια και με την δημιουργία επιτροπής πρωτοβουλίας, οφείλεται στα άκρως ανησυχητικά σχετικά μηνύματα : Ξέρουμε σήμερα ότι στις Αργυράδες δραστηριοποιείται ιδιωτική εταιρία που αγοράζει παλιά σπίτια, τα αναπαλαιώνει και τα νοικιάζει σε Οικοτουρίστες. Ανάλογα συμβαίνουν και στον Χλωμό και στην Παλιά Περίθεια. Ακόμη γνωρίζουμε ότι σε όλο το νησί της Κέρκυρας δραστηριοποιείται μεσιτική εταιρία που φέρνει σε συναλλαγή μέσω του Διαδικτύου, αγοραστές παλαιών σπιτιών με ντόπιους ιδιοκτήτες. Αν αυτό συμβεί και στην Λευκίμμη, τα σπίτια αυτά που οι πρόγονοί μας έχτισαν μεταφέροντας την πέτρα με καΐκια από την Ήπειρο και στη συνέχεια με κάρα απ’ το ποτάμι, δεν θα φύγουν απ’ εδώ, ούτε θα μεταβληθούν σε ερείπια. Θα αναπαλαιωθούν, θα ομορφύνουν τους οικισμούς μας, θα φέρνουν πολύ χρήμα στον τόπο μας, σαφώς περισσότερο του Κάβου, μόνο που το χρήμα αυτό θα συγκεντρώνεται στις τσέπες ελάχιστων, ενώ όσοι από τους ντόπιους μπορούν, θα γλύφουν το κόκαλο, και οι εργαζόμενοι θα απολαμβάνουν τις ίδιες Μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας του Κάβου. Ο κύριος όγκος του πολύτιμου συναλλάγματος θα οδεύει εκτός των ορίων του Δήμου μας, αφού όπως ξέρουμε το χρήμα ούτε πατρίδα έχει ούτε ηθική. Η ανισότητα ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους θα μεγαλώνει με όλα τα γνωστά επακόλουθα, όπως αύξηση της παραβατικότητας, ναρκωτικά , διάλυση του κοινωνικού ιστού κ.λ.π. Φαινομενικά λοιπόν, δεν υπάρχει κίνδυνος από την ανάληψη του έργου της αναπαλαίωσης και εκμετάλλευσης των παλιών σπιτιών από τους ιδιώτες επιχειρηματίες, μόνο που οι Λευκιμμιώτες θα χάσουν την περιουσία τους, κι ακόμα θα χάσουν τον κυριότερο κρίκο που τους κρατάει κοντά στις ρίζες τους, στην ιστορία τους. Η Λευκίμμη θα χάσει την ψυχή της. Τόπος χωρίς Ιστορική συνέχεια, χωρίς ψυχή, χωρίς ρίζες, είναι στα σίγουρα ευάλωτος σε κάθε είδους απειλές. Σήμερα με την παγκόσμια εξάπλωση του Διεθνούς Κεφαλαίου, οι επιπτώσεις του οποίου είναι καταφανείς και στον τόπο μας, όχι μόνον χρειαζόμαστε τα σπίτια των προγόνων μας να είναι καλοδιατηρημένα και να μας ανήκουν, αλλά πάνω απ’ όλα χρειαζόμαστε την αξιοποίησή τους με τέτοιο τρόπο που να μας δένει σαν κοινωνικό σύνολο και να μας εξασφαλίζει τους πόρους επιβίωσης και πολιτισμικής συνέχειας στο μέλλον, ιδιαίτερα σήμερα, σε μια δύσκολη Ιστορική καμπή, με σωρευμένα προβλήματα, με ελαχιστοποιημένη την αγροτική παραγωγή και κυρίαρχο οικονομικό στήριγμα τον άθλιο τουρισμό του Κάβου με όλους τους κινδύνους και τις συνέπειες της μονοδιάστατης αυτής εξάρτησης. Για όλους εμάς λοιπόν που πέρα απ’ την οικονομική αξία των παλιόσπιτών μας, έχουμε και μάτια και νού για να εκτιμούμε και την ανυπολόγιστη αξία της παράδοσής μας, όχι μόνον δεν μας ενδιαφέρουν τρόποι «αξιοποίησης» σαν αυτούς που προανέφερα και δυστυχώς εφαρμόζονται σε άλλες περιοχές του Νομού μας, αλλά είναι αυτές ακριβώς που προσπαθούμε να αποτρέψουμε, αυτές ακριβώς που με όλες μας τις Δυνάμεις θα αντιπαλέψουμε. Διότι με λύσεις σαν αυτές…
Τα μειονεκτήματα και οι κίνδυνοι θα είναι :
1) Ο ήδη σοβαρά προβληματικός Κοινωνικός μας Ιστός, που μας βρίσκει, σαν
σύνολο, μπουκουνιασμένους και σαν άτομα ανίκανους να συνδέουμε το
ατομικό μας ιντερέσο με το κοινωνικό, θα δεχθεί την χαριστική βολή, με
την επικράτηση του πνεύματος: «Ας βολευτώ εγώ τώρα με τα Ευρά που μου
δίνει για το παλιόσπιτο ο Ιδιώτης και στα κομμάτια το μέλλον του τόπου.
2) Με την πώληση των παραδοσιακών σπιτιών σε ξένα χέρια και την εξ’ αυτής
αποκοπή των Λευκιμμιωτών απ’ τις ρίζες τους, πολλοί συμπολίτες μας θα
εγκαταλείψουν τον τόπο τους, επιτείνοντας τα προβλήματα που προκάλεσε η
Αστυφιλία, με συνέπεια την παραπέρα αλλοίωση της Πολιτιστικής
Ταυτότητας του τόπου μας.
3) Με την αξιοποίηση της τεράστιας αυτής παραγωγικής μηχανής από Ιδιώτες, θα επέλθει μεγαλύτερη συγκέντρωση κεφαλαίου στους ολίγους οικονομικά ισχυρούς, ενώ θα μεγαλώσει το χάσμα μεταξύ φτωχών και πλούσιων.
4) Με το πέρασμα της αξιοποίησης των σπιτιών στους Ιδιώτες, θα χαθεί κάθε ελπίδα βελτίωσης των συνθηκών εργασίας από αυτές που υφίστανται οι εργαζόμενοι στον Κάβο, αφού τίποτε δεν αλλάζει στον συσχετισμό Εργοδοσίας – Εργαζομένων.
Η δική μας πρόταση:
Αντιθέτως εμείς προτείνουμε την αξιοποίηση αυτής της τεράστιας παραγωγικής μηχανής, η οποία σκουριάζει εγκαταλειμμένη απ’ την αδιαφορία μας, από μία εταιρία πραγματικά Λαϊκής Βάσης, στην οποία θα μετέχει και ο τελευταίος Λευκιμμαίος πολίτης, που θέλει να μετέχει και που θα καταβληθεί ιδιαίτερη προσπάθεια να πεισθεί γι’ αυτό.
Ακόμη και όσοι, λόγω ένδειας, δεν θα έχουν την δυνατότητα να αγοράσουν μετοχή, θα την αποκτούν υπό μορφή δανείου, το οποίο θα αποπληρώνεται από το μέρισμα.
Η απόκτηση του δικαιώματος εκμετάλλευσης των σπιτιών από την εταιρία Λ.Β. θα μπορεί να γίνει είτε με συμβόλαια μακροχρόνιας μίσθωσης, είτε με συμβόλαια αγοράς των σπιτιών από τους ιδιοκτήτες. Στην πρώτη περίπτωση ( ενοικίαση) το μίσθωμα, όπως είναι φυσικό, θα είναι χαμηλό, αφού θα συνυπολογισθεί το κόστος αναπαλαίωσης.
Με τον τρόπο αυτό :
1) Αποφεύγουμε το ξεπούλημα των παραδοσιακών σπιτιών μας στους άρπαγες
καιροσκόπους.
2) Διαφυλάττουμε με τον καλύτερο τρόπο την τοπική μας Ταυτότητα.
3) Εμποδίζουμε την συγκέντρωση κεφαλαίων στις τσέπες των εχόντων.
4) Κατανέμουμε το όφελος με τον πιο δίκαιο τρόπο σε όλους.
5) Αποκτάει ο τόπος μας έναν ποιοτικό εργασιακό πόλο, απέναντι στην ασυδοσία και την εκμετάλλευση των εργαζομένων στον Κάβο, που έτσι θα αναγκασθεί να βελτιωθεί.
6) Αρχίζει να αποκτά ο τόπος μας ένα Κοινό Όραμα, στοιχειώδες έστω, το οποίο θα συντείνει, σε σημαντικό βαθμό, στην διαμόρφωση ενός Μακροχρόνιου Επιτελικού Σχεδιασμού που θα χρησιμεύει σαν μπούσουλας όλων των επόμενων Δημοτικών Αρχόντων, ώστε η σύγκλιση ή η απόκλιση του έργου τους από την Λευκίμμη που θέλουμε να έχει πλέον αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησης.
7) Πετυχαίνουμε την σύνδεση της Ανάπτυξης και του Κέρδους με το
κοινωνικό όφελος, αφού το προτεινόμενο έργο έχει υψηλότατο συντελεστή
κατανομής των ωφελημάτων.
8) Θα κυκλοφορήσει και κυρίως θα μείνει στον τόπο μας ένα τεράστιο χρηματικό ποσό, από το οποίο θα ωφεληθούν άμεσα οι ιδιοκτήτες των σπιτιών, οι εργαζόμενοι στην εταιρία, οι κάθε είδους μικροεπαγγελματίες, και οι χιλιάδες των μετόχων.
9) Ο Δήμος μας ως βασικός μέτοχος (όπως προτείνουμε), αλλά και με τα επι πλέον έσοδα από τα τέλη παρεπιδημούντων, θα αυξήσει την ικανότητά του να ανταποκρίνεται στην κάλυψη των άλλων αναγκών του με ίδιους πόρους.

Κυρίες και κύριοι. Αγαπητοί Συνδημότες.
Από την παράθεση των χαραχτηριστικών αξιοποίησης των έρημων σπιτιών μας, πρώτον με την αδιαφορία και την επέμβαση της Ιδιωτικής ασυδοσίας και δεύτερον με εταιρία πραγματικά Λαϊκής Βάσης, με τους όρους που περιγράψαμε, είναι πανεύκολα αντιληπτό στον καθένα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της πρότασής μας. Το συμπέρασμα είναι σαφές, όσο και το μήνυμα που διατρανώνουμε αυτή τη στιγμή σε κάθε κατεύθυνση : Οιοσδήποτε έχει την ευγενή φιλοδοξία να προσφέρει ουσιαστικό έργο σ’ ετούτο τον μαραμένο τόπο, οφείλει να σκύψει με σοβαρότητα και υπευθυνότητα στο κορυφαίο ζήτημα των εγκαταλειμμένων σπιτιών. Αντιθέτως, οποιαδήποτε ολιγωρία ή υποβάθμιση του θέματος δεν θα είναι μόνο προδοσία αλλά θα αποκαλύπτει ότι σ’ ετούτο τον τόπο χάθηκε η λογική, χάθηκε η Αγάπη, χάθηκε ο σεβασμός και η εκτίμηση σε προαιώνιες αξίες, «εμωράνθη το άλας».
Πορεία πραγμάτωσης.
Πολλοί συμπατριώτες, ακούγοντας την πρότασή μας, αισθάνονται δέος: «Σήμερα δυστυχώς δεν γίνονται τέτοια πράγματα» λένε. Αυτή είναι η ηττοπάθειά μας. Κάποιοι άλλοι που περιμένουν να χιονίσει για να δούν άσπρη μέρα λένε : «Στην εποχή του Καπιταλισμού δεν γίνονται αυτοδιευθυνόμενες επιχειρήσεις». Όταν όμως τους πληροφορείς πως υπάρχουν παντού, ακόμη και στην Μέκκα του Καπιταλισμού, τις Η.Π.Α. υποχωρούν σε αναδρομικές μνήμες ένοπλης «Επαναστατικής βίας». Εκεί φτάσαμε πατριώτες. Κι όμως ο αντίπαλος είναι στο κεφάλι και την ψυχή μας. Προσέξτε πόσο απλά λύνεται από τεχνικής απόψεως ένα τόσο σπουδαίο πρόβλημα:
Ψυχωμένοι πατριώτες κάθε ειδικότητας πλαισιώνουν την Επιτροπή μας, η οποία αναλαμβάνει να συλλέξει πληροφορίες από το Διαδίκτυο από αντίστοιχες επιχειρήσεις. Στη συνέχεια συντάσσει το σχέδιο του Καταστατικού της Εταιρίας, επικυρώνει το καταστατικό σε Γενική Συνέλευση και αναθέτει σε Ιδιωτική Εταιρία την καταγραφή των σπιτιών των οποίων οι Ιδιοκτήτες θέλουν να ενοικιάσουν τα σπίτια τους με μακροχρόνιο συμβόλαιο και μικρό ενοίκιο, ή να τα πουλήσουν στην εταιρία. Η εργασία αυτή μπορεί, για μικρό αριθμό σπιτιών σαν ξεκίνημα, να γίνει από την ίδια την Επιτροπή, για αποφυγή εξόδων. Μετά αναθέτουν τη σύνταξη της μελέτης σε ειδικευμένο γραφείο το οποίο θα ενσωματώσει την αμοιβή του στο συνολικό κόστος του έργου. Η μελέτη αυτή, με την αίτηση και τα στοιχεία της έρευνας των τίτλων ιδιοκτησίας, κατατίθεται στην Περιφέρεια για χρηματοδότηση από το πρόγραμμα της Ε.Ε. LEADER +. Tο πρόγραμμα αυτό χρηματοδοτεί το έργο κατά 70 %. Επειδή όμως η εκτίμηση της δαπάνης γίνεται με βάση τον μέσο όρο του κοστολόγιου όλων των χωρών της Ε.Ε. το οποίο είναι υψηλότερο του δικού μας, το πιθανότερο είναι ότι το έργο δεν θα μας κοστίσει τίποτα, αν δεν έχουμε και κέρδος. Απλά τα πράγματα. Τα χρήματα υπάρχουν και είναι τόσα πολλά που αν έλθουν στην Λευκίμμη και κυρίως αν διατεθούν με τον σωστό τρόπο που η Επιτροπή μας προτείνει, τότε είναι περισσότερο από βέβαιο ότι η Ιστορία του τόπου μας θα αλλάξει σελίδα.
Εμπόδια και δυσκολίες:
Κατά την άποψή μας τρία είναι τα κυριότερα εμπόδια για την επίτευξη αυτού του στόχου:
α) Η γενικευμένη αδράνεια, Ιδιωτεία και απογοήτευση των Λευκιμμιωτών, ιδιαίτερα των νέων, οι οποίοι μοιάζουν οι περισσότεροι να προπονούνται για γέροντες σωριασμένοι στις καφετέριες, ενώ στο σύνολό τους παρουσιάζουν σαφή εικόνα παντελούς έλλειψης κοινωνικότητας, με την ουσιαστική σημασία του όρου, την ικανότητα δηλαδή σύνδεσης του ατομικού συμφέροντος ή προβλήματος με τα κοινωνικά προβλήματα και συμφέροντα, καθώς και της έλλειψης βαθιάς γνώσης των κοινωνικών προβλημάτων με παράλληλη ένδειξη διάθεσης για την επίλυσή τους. Σ’ αυτό βέβαια όλοι εμείς οι μεγαλύτεροι, μηδενός εξαιρουμένου, φέρουμε την ευθύνη μας, στον βαθμό που μας αναλογεί. Η αναλογία της ευθύνης του καθενός δεν έχει καμιά σημασία όταν γνωρίζουμε ότι όλοι στο ίδιο σκάφος πλέουμε και όταν αυτό μπάζει νερά ανεξέλεγκτα, μοιάζει ανόητο να ψάχνουμε τον υπεύθυνο αντί να προσπαθούμε να μπαλώσουμε το ρήγμα.
β) Το δεύτερο εμπόδιο είναι η μη λειτουργία του αποχετευτικού δικτύου. Χωρίς αυτό, όπως όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε, ούτε για μελέτη δεν μπορούμε να συζητάμε, πόσο μάλλον για ανάπτυξη με τουρισμό ποιότητας. Αυτή όμως η έλλειψη, προφανώς είναι και το ουσιαστικό εμπόδιο που δεν επέτρεψε στις ιδιωτικές εταιρίες μέχρι σήμερα να δραστηριοποιηθούν εκτεταμένα στον τόπο μας. «Ουδέν κακόν αμιγές καλού» λοιπόν. Η δραστηριοποίηση του φορέα μας για τα εγκαταλειμμένα σπίτια είναι αναγκασμένη να στραφεί παράλληλα και προς την αντιμετώπιση του προβλήματος της αποχέτευσης, ενεργώντας έτσι σαν σοβαρός μοχλός προώθησης του ζητήματος. Για σκεφτείτε όμως πόσο άδικο θα ήταν να γίνει το αποχετευτικό με προσπάθειες και δαπάνες των Λευκιμμιωτών και να το χαίρονται άλλοι που θα αγοράσουν τα σπίτια υποχρεώνοντας τους ντόπιους σε διωγμό !!
γ) Τρίτο εμπόδιο θεωρούμε την πιθανη επίσπευση του ενδιαφέροντος των ιδιωτικών συμφερόντων εξ’ αιτίας και μόνον της ύπαρξης και της δράσης του φορέα μας, αλλά και της προβολής του θέματος που εξ’ αυτών προέρχεται. Η μέχρι σήμερα αδρανοποίηση των ιδιωτικών συμφερόντων στον τομέα των εγκαταλειμμένων σπιτιών οφείλεται και στην γενικότερη υποβάθμιση και ρυπαρότητα που συνεπιφέρει η λειτουργία του Κάβου, ως αναχρονιστικής ατμομηχανής της οικονομίας στον Δήμο μας, όπως επίσης της προδιαγραφόμενης παραπέρα υποβάθμισης της περιοχής μας με την δρομολογημένη κατασκευή του Χ.Υ.Τ.Α., θέμα για το οποίο καταθέσαμε στον Δήμο έγκαιρα την αντίθεσή μας καθώς και αίτηση με υπερεκατό υπογραφές για συζήτηση σε Λαϊκή Συνέλευση, η οποία, δυστυχώς, δεν έγινε αποδεκτή. Πιστεύουμε πως και σ’ αυτά τα θέματα (Ιδιωτική παρέμβαση, λειτουργία του Κάβου, κατασκευή Χ.Υ.Τ.Α.) η δραστηριοποίηση του φορέα μας μπορεί να επιφέρει ουσιαστικές βελτιώσεις.
Το ζητούμενο:
Αγαπητοί πατριώτες. Στην αντιμετώπιση των παραπάνω, όπως και κάθε είδους απρόβλεπτων δυσκολιών, ρόλο και ευθύνη έχει ο κάθε Λευκιμμιώτης που αγαπάει τον τόπο του και πονάει για τις πληγές του. Το κύριο βάρος της ευθύνης όμως το φέρει το κορυφαίο όργανο εξουσίας του τόπου που είναι ο Δήμος μας. Για τον λόγο αυτόν επιδιώκουμε την κατά το δυνατόν ουσιαστικότερη εμπλοκή του Δήμου κατ’ αρχάς για στήριξη της ομάδας πρωτοβουλίας και κυρίως στην συμμετοχή σε σημαντικό ποσοστό στην προτεινόμενη Εταιρία Λαϊκής Βάσης στην οποία θα προσδώσει το κύρος του και θα νέμεται αναλογικά τα εκ της λειτουργίας της ωφελήματα. Το ποσοστό της συμμετοχής του Δήμου στην Ε.Λ.Β. το θέτουμε υπο συζήτηση ώστε να βρούμε όλοι μαζί την Χρυσή Τομή. Οπωσδήποτε θα αντιταχθούμε σε κάθε προσπάθεια λειτουργίας της Ε.Λ.Β. ως Δημοτικής επιχείρησης για να αποφύγουμε το πασίγνωστο πρόβλημα ραστώνης των εργαζομένων. Θέλουμε την Ε.Λ.Β. αυτοδιευθυνόμενη από τους εργαζόμενους σ’ αυτήν.
Ακόμη ως Επιτροπή Πρωτοβουλίας αναζητούμε την στήριξη της προσπάθειάς μας από όλες τις δημοτικές παρατάξεις, όλους τους δημοτικούς συμβούλους ονομαστικά και έμπρακτα, όλους τους κοινωνικούς και πολιτιστικούς φορείς του τόπου και κάθε Λευκιμμιώτη, είτε είναι Δημότης μας, είτε διαβιεί εκτός του Δήμου μας, στην Ελλάδα ή το εξωτερικό, με την πεποίθηση ότι ο επί χρόνια κοιμισμένος γίγαντας της Λευκίμμης θα ξυπνήσει ειρηνικά, για να σταματήσει την παραπέρα υποβάθμιση και να δώσει την αναγκαία ώθηση στην ανελικτική μελλοντική πορεία.
Όλοι μας τότε θα αισθανόμαστε λίγο ψηλότερα και θα έχουμε αφήσει πίσω μας όλες τις κακές εμπειρίες και κυρίως τις κακές συμπεριφορές του παρελθόντος που έφεραν την άλλοτε πρωτοπόρα Λευκίμμη σε φοβερή οπισθοδρόμηση. Με νέα ελπίδα και νέα δύναμη, με κουράγιο, αισιοδοξία και πανλευκιμμαϊκό πνεύμα θα δώσουμε την καλύτερη λύση στο καίριο πρόβλημα των εγκαταλειμμένων σπιτιών, κάνοντας το πιλοτικό πρώτο βήμα για όσα ασύλληπτα στον νού, μέσα στην γενικευμένη σημερινή ματαιοδοξία μας, μπορούμε να φαντασθούμε, να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε στο μέλλον. Σας ευχαριστούμε.

Για την Επιτροπή Πρωτοβουλίας : Γιώργος Σ. Βλάσσης ( Μελισσουργός ).
Ριγγλάδες Μάης 2005