ΜΕ ΤΙ ΚΑΡΔΙΑ, ΜΕ ΤΙ ΨΥΧΗ
( Η ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ ΟΜΙΛΙΑ ΜΟΥ )
Πατριώτες
Πέρσι η επιτροπή για την χωματερή, που φλέγονταν με ανυπολόγιστες συνέπειες, γνωρίζοντας ότι αυτή λειτουργεί παράνομα, ανέστειλε την μήνυση κατά παντός υπευθύνου, πειθόμενη από τον Δήμαρχο που υποσχέθηκε να λάβει τα απαραίτητα μέτρα (που πράγματι πήρε) και ο οποίος εγγυήθηκε ότι μέχρι να γίνει ο Χ.Υ.Τ.Α. δεν θα ξανακαίγονταν τα σκουπίδια. Τότε, η άμεση καταδικαστική μου στάση για τον Χ.Υ.Τ.Α. με παράλληλη πρόταση άμεσης αποδοχής της μεθόδου της διαλογής των σκουπιδιών με ευθύνη του Δήμου και διάθεσή τους με ευθύνη της Νομαρχίας, δεν έτυχε δυστυχώς καμιάς αποδοχής, παρά τα κολακευτικά σχόλια από όλους. Τι δεν άκουσα στην συνέχεια!! Ας μην τα θυμάμαι.
Έτσι σήμερα, μπρός στην ιερή αγανάχτηση των άμεσα θιγομένων συμπολιτών μου,
λόγω της αυτανάφλεξης ( εμπρησμός λέει ο Δήμαρχος. Τον συγχωρώ κι ας μην ζήτησε ακόμα συγνώμη για την προσβολή ) και λόγω των ανυπολόγιστων συνεπειών απ’ την έκκληση Διοξίνης, χώρια τη μπόχα, ουσιαστικά σύρομαι σε συμμετοχή στην κατάληψη και κλείσιμο της χωματερής για καθαρά λόγους συμπόνιας προς τα θύματα και όχι γιατί πιστεύω πως το κλείσιμο είναι λύση, αφού γνωρίζω ότι :
1) Η ήδη ανεξέλεγκτη και σε όλη την έκταση του Δήμου μας, διασπορά των σκουπιδιών θα λάβει τραγικές διαστάσεις.
2) Η αυτεπάγγελτη ή κατ’ επίκληση επέμβαση του εισαγγελέα θα φορτώσει τον Δήμο ( άρα τους Δημότες ) με βαρύ πρόστιμο.
3) Η μεταφορά των σκουπιδιών σε άλλη χωματερή, εκφράζει την ηθική του ρητού : « Μακριά απ’ τον κώλο μου και σ’ όποιον θέλει ας είναι ».
4) Η επιτροπή, ούτε είχε ούτε έχει πρόταση για οριστική λύση του προβλήματος των σκουπιδιών.
5) Η λειτουργία του Χ.Υ.Τ.Α. ( λύση που η επιτροπή αποδέχεται ) ελάχιστα διαφέρει από την λειτουργία μιας πελώριας χωματερής ( αφού θα δέχεται τα μισά σκουπίδια του νησιού και μόλις στουμπώσει το Τεμπλόνι, ολόκληρου του νησιού ) θα επιταχυνθεί, προς μεγάλη χαρά των εργολάβων αλλά και με σοβαρή υποβάθμιση της Λευκίμμης και επιβάρυνση του οδικού άξονα.
6) Το κλείσιμο της χωματερής, ως κίνηση αντίθεσης στο σύμπτωμα και όχι στις αιτίες που το δημιούργησαν ( Ποιος να τις ψάξει τώρα αυτές; Ψιλά γράμματα. ) δίνει το μέτρο της ανωριμότητάς μας να δούμε το πρόβλημα σε βάθος για να δώσουμε λύση με προοπτική.
7) Το μέχρι σήμερα σχεδόν καθολικό φαινόμενο της παραταξιακής πόλωσης θα αναθερμανθεί, τα όποια κοινά μας ενώνουν θα ξεχαστούν, τα χάσματα που μας χωρίζουν θα μεγαλώσουν, για να κάνουν χαρούλες κάποιοι «έξω από δώ» που έχουν συμφέροντα να μας κρατάνε μπουκουνιασμένους.
8) Το επίσης πλατειά διαδεδομένο φαινόμενο μετάθεσης της ευθύνης στον οποιονδήποτε άλλον εκτός απ’ τον εαυτό μας, θα παγιωθεί και όλοι μαζί θα ψάχνουμε πάλι τον Ηρακλή που θα καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου, ή ακόμα καλύτερα(;) τον Κυπραίο γάιδαρο με το προγραμματισμένο τσιπάκι στα καπούλια που θα κουβαλήσει όλα μας τα βάρη, ενώ εμείς θα κονομάμε ή θα βλέπουμε μπάλα, Ευρωβίζιον και Φέϊμ-Στόρυ.
9) Όταν συνεχώς και αδιαλείπτως ( από το 97 μέχρι σήμερα ) καλώ τους πάντες ανοιχτά για ανάδειξη των προβλημάτων του Δήμου μας, ελάχιστοι από τους μετέχοντες στο κλείσιμο της χωματερής μετείχαν, ενώ πολλοί απ’ αυτούς πισώπλατα λέγαν τα διάφορα.
10) Είναι ολοφάνερη απόδειξη της Ιδιωτείας μας το φαινόμενο διαμαρτυρίας συμπολιτών μας μόνον όταν το κακό περάσει το κατώφλι τους ( Βρώμα ποταμιού, κλείσιμο του Κ.Ε.Π., βρώμα χωματερής, Πετρογκάζ κ.λ.π.) ενώ οι ίδιοι εξαφανίζονται όταν το κακό αφορά τους διπλανούς.
Με όλ’ αυτά στο νου, πές μου ρε πατριώτη, με τι καρδιά και τι ψυχή –που λέει κι ο ποιητής- νάρθω να σε στηρίξω ; Κι όμως εγώ αδίστακτα , αποφασιστικά και με αλύγιστη συνέπεια απορρίπτω –χρόνια τώρα- κάθε δίλημμα αυτού του τύπου, και λέγοντας τα σύκα-σύκα προς κάθε κατεύθυνση προσπαθώ να σου δείξω πως πίσω από τα υλικά προβλήματά μας, πού εύκολα διακρίνονται, κρύβονται άλλα, σπουδαιότερα προβλήματα, άϋλα προβλήματα που θέλουν φακό για να τα διακρίνεις και δουλειά πολύ και αγάπη για τον τόπο σου ακόμη μεγαλύτερη. Είναι η Πόλωση, είναι η Ιδιωτεία είναι η Μετάθεση Ευθύνης, είναι η Έλλειψη Εμπιστοσύνης στον εαυτό μας, είναι η Ματαιοδοξία μας κ.λ.π. Αυτά τα άϋλα προβλήματα είναι η ρίζα όλων των υλικών μας προβλημάτων. Αν δεν το δούμε αυτό είναι σαν να βλέπουμε την σύριγγα και τον χρήστη και όχι την διαδρομή και τις αιτίες που τον οδήγησαν ως εκεί.
Και λίγα λόγια τώρα για τον καουμπόη μας ( με την καλή έννοια πάντα)
ΔΗΜΑΡΧΕ Η ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. Σ’ ευχαριστούμε για όσες προσπάθειες έκανες μέχρι τώρα να απαντήσεις στα προβλήματα. Η δική σου ανεπάρκεια προστιθέμενη στην αντίστοιχη ανεπάρκεια των προηγουμένων σου, δεν σε βαρύνει περισσότερο από την ανεπάρκεια καθενός εκ των συμπολιτών σου. Ξεκαβαλίκεψε για λίγο να ξεκουραστείς κι έλα κάθισε εδώ χάμω, δίπλα μας, χωρίς τα ντουφέκια σου, χωρίς την αλαζονεία σου, με ειλικρινή συντριβή ψυχής και ταπεινοφροσύνη και φέρε μας σε παρακαλώ να μας διαβάσεις φωναχτά εκείνη την επιστολή που σου έδωσα στο χέρι την πρώτη μέρα που καβαλίκεψες το καλάμι σου. Μη φοβάσαι. Δεν είναι ήττα αυτό. Νίκη προσωπική σου θα είναι και όφελος για τον τόπο. Έτσι κι αλλιώς στη Χώρα μένεις. Προσωπικό πρόβλημα με τα σκουπίδια δεν έχεις. Άσε, θα τα διαχειριστούμε μόνοι μας. Θα πελαγώσουμε κανα δυό βδομάδες αλλά να δείς μετά πως θα στρώσουμε όλοι. Δεν θα κάτσουμε να πεθάνουμε από Καρκίνο ως που να βρείς τη λύση που δεν θα είναι λύση. Σε χρόνο ρεκόρ θα κάνουμε τη διαλογή και θα έχουμε έτοιμα, αμπαλαρισμένα και με κορδέλα τα σκουπίδια στο λιμάνι. Σίγουρα σε θέλουμε κοντά μας και μπορείς να βάλεις ένα χεράκι, να δείξεις την αξιοσύνη σου. Ο Λευκιμμιώτης δεν είναι αγνώμονας και θα το αναγνωρίσει. Οι επόμενες γενιές θα’ χουν να λένε για σένα. Σε παρακαλώ όμως ( σε ικετεύω ήθελα να πω ), μην σε πιάνει πάλι το καουμποϋλίκι σου και φέρεις τα Μ.Α.Τ. ή αρχίσεις τις καταγγελίες. Τα θύματα Δήμαρχε δεν τα δέρνουνε. ‘Έχουμε τόσα κουσούρια, δεν μας χρειάζεται και το ξύλο. Διώξε ακόμα απ’ το μυαλό σου την ιδέα ότι όλοι αυτοί στην κατάληψη της χωματερής, θέλουν το κακό σου ή –ακόμη χειρότερα- το κακό της Λευκίμμης ή της παράταξής σου. Παρόλα όσα λένε κάποιοι για σένα- και για ποιόν δεν λένε άλλωστε- εκτιμώ ειλικρινά ότι όλοι κατά βάθος αναγνωρίζουν πως προσπάθησες με πάθος να κάνεις αυτά που ήξερες να κάνεις, όπως και οι προηγούμενοι. Άλλως τε αποδείξεις δεν θα βρουν για όσα σου καταλογίζουν ανέντιμα, όπως δεν βρήκες κι εσύ αποδείξεις για όσα καταλόγιζες στους προηγούμενους. Τα θυμάσαι; Έτσι είναι. Δυστυχώς συνηθίσαμε πια σ’ ετούτο τον τόπο, ο ένας να κατηγορεί τον άλλο και ποτέ τον εαυτό του την ώρα που η βάρκα μπάζει νερά από παντού. Άσ’ τους να λένε. Ξέρω τι σου λέω. Συγκάλεσε μονάχα μια Λαϊκή Συνέλευση, αλλά όχι στο Λύκειο. Στο προαύλιο του Κάπακα να βρεθούμε, για να έχουμε όλοι άμεση εποπτεία του θέματος και εξ’ αυτής πλήρη συνειδητοποίηση του προβλήματος. Σοβαρά σου μιλάω. Και μην αρχίσεις εκεί πάλι την πάρλα με τις ώρες. Άσε και κανέναν που σηκώνει το χέρι του να πει την παρόλα του. Κάτι ξέρει κι αυτός. Μόνον αν ζεις καθημερινά στ’ Αλεύκι Δήμαρχε, μπορείς να βιώσεις το πρόβλημα στο πετσί σου. Από μακριά κάνουμε όλοι τους ξερόλες. Μόνον έτσι θα καταλάβουν και όσοι δεν είδαν τον Κάπακα να ωρύεται μέσα στην αίθουσα του Δ.Συμβουλίου, αλλά και όσοι ακόμα νοιώθουν δικαίωση αν θέλεις και άγρια χαρά στην κάθε αποτυχία σου, θα μπορέσουν ίσως να καταλάβουν πόσο βαθύς μπορεί να αποδειχθεί ο πάτος του βαρελιού και πάρουν την απόφαση να μάθουν να κολυμπάνε.-
Γιώργος Σ. Βλάσσης ( Μελισσουργός ) Ριγγλάδες Ιούνης 2005
( Η ΕΠΙ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ ΟΜΙΛΙΑ ΜΟΥ )
Πατριώτες
Πέρσι η επιτροπή για την χωματερή, που φλέγονταν με ανυπολόγιστες συνέπειες, γνωρίζοντας ότι αυτή λειτουργεί παράνομα, ανέστειλε την μήνυση κατά παντός υπευθύνου, πειθόμενη από τον Δήμαρχο που υποσχέθηκε να λάβει τα απαραίτητα μέτρα (που πράγματι πήρε) και ο οποίος εγγυήθηκε ότι μέχρι να γίνει ο Χ.Υ.Τ.Α. δεν θα ξανακαίγονταν τα σκουπίδια. Τότε, η άμεση καταδικαστική μου στάση για τον Χ.Υ.Τ.Α. με παράλληλη πρόταση άμεσης αποδοχής της μεθόδου της διαλογής των σκουπιδιών με ευθύνη του Δήμου και διάθεσή τους με ευθύνη της Νομαρχίας, δεν έτυχε δυστυχώς καμιάς αποδοχής, παρά τα κολακευτικά σχόλια από όλους. Τι δεν άκουσα στην συνέχεια!! Ας μην τα θυμάμαι.
Έτσι σήμερα, μπρός στην ιερή αγανάχτηση των άμεσα θιγομένων συμπολιτών μου,
λόγω της αυτανάφλεξης ( εμπρησμός λέει ο Δήμαρχος. Τον συγχωρώ κι ας μην ζήτησε ακόμα συγνώμη για την προσβολή ) και λόγω των ανυπολόγιστων συνεπειών απ’ την έκκληση Διοξίνης, χώρια τη μπόχα, ουσιαστικά σύρομαι σε συμμετοχή στην κατάληψη και κλείσιμο της χωματερής για καθαρά λόγους συμπόνιας προς τα θύματα και όχι γιατί πιστεύω πως το κλείσιμο είναι λύση, αφού γνωρίζω ότι :
1) Η ήδη ανεξέλεγκτη και σε όλη την έκταση του Δήμου μας, διασπορά των σκουπιδιών θα λάβει τραγικές διαστάσεις.
2) Η αυτεπάγγελτη ή κατ’ επίκληση επέμβαση του εισαγγελέα θα φορτώσει τον Δήμο ( άρα τους Δημότες ) με βαρύ πρόστιμο.
3) Η μεταφορά των σκουπιδιών σε άλλη χωματερή, εκφράζει την ηθική του ρητού : « Μακριά απ’ τον κώλο μου και σ’ όποιον θέλει ας είναι ».
4) Η επιτροπή, ούτε είχε ούτε έχει πρόταση για οριστική λύση του προβλήματος των σκουπιδιών.
5) Η λειτουργία του Χ.Υ.Τ.Α. ( λύση που η επιτροπή αποδέχεται ) ελάχιστα διαφέρει από την λειτουργία μιας πελώριας χωματερής ( αφού θα δέχεται τα μισά σκουπίδια του νησιού και μόλις στουμπώσει το Τεμπλόνι, ολόκληρου του νησιού ) θα επιταχυνθεί, προς μεγάλη χαρά των εργολάβων αλλά και με σοβαρή υποβάθμιση της Λευκίμμης και επιβάρυνση του οδικού άξονα.
6) Το κλείσιμο της χωματερής, ως κίνηση αντίθεσης στο σύμπτωμα και όχι στις αιτίες που το δημιούργησαν ( Ποιος να τις ψάξει τώρα αυτές; Ψιλά γράμματα. ) δίνει το μέτρο της ανωριμότητάς μας να δούμε το πρόβλημα σε βάθος για να δώσουμε λύση με προοπτική.
7) Το μέχρι σήμερα σχεδόν καθολικό φαινόμενο της παραταξιακής πόλωσης θα αναθερμανθεί, τα όποια κοινά μας ενώνουν θα ξεχαστούν, τα χάσματα που μας χωρίζουν θα μεγαλώσουν, για να κάνουν χαρούλες κάποιοι «έξω από δώ» που έχουν συμφέροντα να μας κρατάνε μπουκουνιασμένους.
8) Το επίσης πλατειά διαδεδομένο φαινόμενο μετάθεσης της ευθύνης στον οποιονδήποτε άλλον εκτός απ’ τον εαυτό μας, θα παγιωθεί και όλοι μαζί θα ψάχνουμε πάλι τον Ηρακλή που θα καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου, ή ακόμα καλύτερα(;) τον Κυπραίο γάιδαρο με το προγραμματισμένο τσιπάκι στα καπούλια που θα κουβαλήσει όλα μας τα βάρη, ενώ εμείς θα κονομάμε ή θα βλέπουμε μπάλα, Ευρωβίζιον και Φέϊμ-Στόρυ.
9) Όταν συνεχώς και αδιαλείπτως ( από το 97 μέχρι σήμερα ) καλώ τους πάντες ανοιχτά για ανάδειξη των προβλημάτων του Δήμου μας, ελάχιστοι από τους μετέχοντες στο κλείσιμο της χωματερής μετείχαν, ενώ πολλοί απ’ αυτούς πισώπλατα λέγαν τα διάφορα.
10) Είναι ολοφάνερη απόδειξη της Ιδιωτείας μας το φαινόμενο διαμαρτυρίας συμπολιτών μας μόνον όταν το κακό περάσει το κατώφλι τους ( Βρώμα ποταμιού, κλείσιμο του Κ.Ε.Π., βρώμα χωματερής, Πετρογκάζ κ.λ.π.) ενώ οι ίδιοι εξαφανίζονται όταν το κακό αφορά τους διπλανούς.
Με όλ’ αυτά στο νου, πές μου ρε πατριώτη, με τι καρδιά και τι ψυχή –που λέει κι ο ποιητής- νάρθω να σε στηρίξω ; Κι όμως εγώ αδίστακτα , αποφασιστικά και με αλύγιστη συνέπεια απορρίπτω –χρόνια τώρα- κάθε δίλημμα αυτού του τύπου, και λέγοντας τα σύκα-σύκα προς κάθε κατεύθυνση προσπαθώ να σου δείξω πως πίσω από τα υλικά προβλήματά μας, πού εύκολα διακρίνονται, κρύβονται άλλα, σπουδαιότερα προβλήματα, άϋλα προβλήματα που θέλουν φακό για να τα διακρίνεις και δουλειά πολύ και αγάπη για τον τόπο σου ακόμη μεγαλύτερη. Είναι η Πόλωση, είναι η Ιδιωτεία είναι η Μετάθεση Ευθύνης, είναι η Έλλειψη Εμπιστοσύνης στον εαυτό μας, είναι η Ματαιοδοξία μας κ.λ.π. Αυτά τα άϋλα προβλήματα είναι η ρίζα όλων των υλικών μας προβλημάτων. Αν δεν το δούμε αυτό είναι σαν να βλέπουμε την σύριγγα και τον χρήστη και όχι την διαδρομή και τις αιτίες που τον οδήγησαν ως εκεί.
Και λίγα λόγια τώρα για τον καουμπόη μας ( με την καλή έννοια πάντα)
ΔΗΜΑΡΧΕ Η ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. Σ’ ευχαριστούμε για όσες προσπάθειες έκανες μέχρι τώρα να απαντήσεις στα προβλήματα. Η δική σου ανεπάρκεια προστιθέμενη στην αντίστοιχη ανεπάρκεια των προηγουμένων σου, δεν σε βαρύνει περισσότερο από την ανεπάρκεια καθενός εκ των συμπολιτών σου. Ξεκαβαλίκεψε για λίγο να ξεκουραστείς κι έλα κάθισε εδώ χάμω, δίπλα μας, χωρίς τα ντουφέκια σου, χωρίς την αλαζονεία σου, με ειλικρινή συντριβή ψυχής και ταπεινοφροσύνη και φέρε μας σε παρακαλώ να μας διαβάσεις φωναχτά εκείνη την επιστολή που σου έδωσα στο χέρι την πρώτη μέρα που καβαλίκεψες το καλάμι σου. Μη φοβάσαι. Δεν είναι ήττα αυτό. Νίκη προσωπική σου θα είναι και όφελος για τον τόπο. Έτσι κι αλλιώς στη Χώρα μένεις. Προσωπικό πρόβλημα με τα σκουπίδια δεν έχεις. Άσε, θα τα διαχειριστούμε μόνοι μας. Θα πελαγώσουμε κανα δυό βδομάδες αλλά να δείς μετά πως θα στρώσουμε όλοι. Δεν θα κάτσουμε να πεθάνουμε από Καρκίνο ως που να βρείς τη λύση που δεν θα είναι λύση. Σε χρόνο ρεκόρ θα κάνουμε τη διαλογή και θα έχουμε έτοιμα, αμπαλαρισμένα και με κορδέλα τα σκουπίδια στο λιμάνι. Σίγουρα σε θέλουμε κοντά μας και μπορείς να βάλεις ένα χεράκι, να δείξεις την αξιοσύνη σου. Ο Λευκιμμιώτης δεν είναι αγνώμονας και θα το αναγνωρίσει. Οι επόμενες γενιές θα’ χουν να λένε για σένα. Σε παρακαλώ όμως ( σε ικετεύω ήθελα να πω ), μην σε πιάνει πάλι το καουμποϋλίκι σου και φέρεις τα Μ.Α.Τ. ή αρχίσεις τις καταγγελίες. Τα θύματα Δήμαρχε δεν τα δέρνουνε. ‘Έχουμε τόσα κουσούρια, δεν μας χρειάζεται και το ξύλο. Διώξε ακόμα απ’ το μυαλό σου την ιδέα ότι όλοι αυτοί στην κατάληψη της χωματερής, θέλουν το κακό σου ή –ακόμη χειρότερα- το κακό της Λευκίμμης ή της παράταξής σου. Παρόλα όσα λένε κάποιοι για σένα- και για ποιόν δεν λένε άλλωστε- εκτιμώ ειλικρινά ότι όλοι κατά βάθος αναγνωρίζουν πως προσπάθησες με πάθος να κάνεις αυτά που ήξερες να κάνεις, όπως και οι προηγούμενοι. Άλλως τε αποδείξεις δεν θα βρουν για όσα σου καταλογίζουν ανέντιμα, όπως δεν βρήκες κι εσύ αποδείξεις για όσα καταλόγιζες στους προηγούμενους. Τα θυμάσαι; Έτσι είναι. Δυστυχώς συνηθίσαμε πια σ’ ετούτο τον τόπο, ο ένας να κατηγορεί τον άλλο και ποτέ τον εαυτό του την ώρα που η βάρκα μπάζει νερά από παντού. Άσ’ τους να λένε. Ξέρω τι σου λέω. Συγκάλεσε μονάχα μια Λαϊκή Συνέλευση, αλλά όχι στο Λύκειο. Στο προαύλιο του Κάπακα να βρεθούμε, για να έχουμε όλοι άμεση εποπτεία του θέματος και εξ’ αυτής πλήρη συνειδητοποίηση του προβλήματος. Σοβαρά σου μιλάω. Και μην αρχίσεις εκεί πάλι την πάρλα με τις ώρες. Άσε και κανέναν που σηκώνει το χέρι του να πει την παρόλα του. Κάτι ξέρει κι αυτός. Μόνον αν ζεις καθημερινά στ’ Αλεύκι Δήμαρχε, μπορείς να βιώσεις το πρόβλημα στο πετσί σου. Από μακριά κάνουμε όλοι τους ξερόλες. Μόνον έτσι θα καταλάβουν και όσοι δεν είδαν τον Κάπακα να ωρύεται μέσα στην αίθουσα του Δ.Συμβουλίου, αλλά και όσοι ακόμα νοιώθουν δικαίωση αν θέλεις και άγρια χαρά στην κάθε αποτυχία σου, θα μπορέσουν ίσως να καταλάβουν πόσο βαθύς μπορεί να αποδειχθεί ο πάτος του βαρελιού και πάρουν την απόφαση να μάθουν να κολυμπάνε.-
Γιώργος Σ. Βλάσσης ( Μελισσουργός ) Ριγγλάδες Ιούνης 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου