ΛΕΥΚΙΜΜΙΩΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΚΙΜΜΗ

ΕΜΕΙΣ Χ.Υ.Τ.Υ. ΖΗΤΗΣΑΜΕ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΡΚΟΦΑΓΟ

Μετά την εξόφθαλμη αποτυχία του πολυδιαφημισμένου Χ.Υ.Τ.Α. στο Τεμπλόνι, τις δικιολογημένες αντιδράσεις, τις μηνύσεις, και κυρίως τα γενικότερα ανησυχητικά ερωτήματα και αρνητικά συμπεράσματα που ανέκυψαν, ως προς το τι είναι αυτό το πράμα, γιατί σκοπό σχεδιάστηκε να υπηρετεί και σε τι τελικά διαφέρει η λειτουργία του στην πραγματικότητα από μια πελώρια χωματερή, και μετά την μουλωχτή απόρριψη του Χ.Υ.Τ.Α. Βόρειας Κέρκυρας ( Ψάξε τώρα να βρεις τι παίχτηκε εκεί πέρα), ήλθε και η σειρά της απόρριψης του «δικού μας» Χ.Υ.Τ.Α. Μετρημένοι στα δάχτυλα πια οι υποστηρικτές του.
«Φυτεμένος» στο περικάρδιο του Κάβου, της παραγωγικής μας ατμομηχανής, με 8 στους 12 όρους της Ε.Ε. παραβατικούς , με επιβάρυνση του οδικού άξονα με περισσότερα από 140 απορριμματοφόρα ημερησίως, με υπέρογκο πάγιο και κυρίως λειτουργικό κόστος, κ.λ.π. μάταια οι εμπνευστές και κατασκευαστές του προσπαθούν να κάνουν τη μέρα νύχτα. Όσα κι αν λένε, δεν μπορούν να μας απαντήσουν σε βασικά ερωτήματα, τα οποία με απελπισμένες μεθοδεύσεις επιχειρούν να τα αποφύγουν, όπως:
α) Όταν επι Δημαρχίας Χ. Μοναστηριώτη συζητήθηκε για πρώτη και τελευταία φορά το θέμα Χ.Υ.Τ.Α. και πάρθηκε ομόφωνη ΑΡΝΗΤΙΚΗ απόφαση του Δ.Συμβουλίου με την υπόμνηση ότι : «Για οτιδήποτε σχετικό συζητηθεί, θα πρέπει να είναι ενήμερο το Δ. Συμβούλιο» γιατί(;) <ουδεπούποτε> συζητήθηκε το θέμα αυτό έκτοτε;
β) Όταν υπάρχει απαράβατος όρος της Ε.Ε. για ενημέρωση και συναίνεση των πολιτών, για τέτοιας έκτασης έργα, πότε γίνηκε ενημέρωση και πού την είδατε την συναίνεση, όταν μάλιστα υπάρχει προ διετίας σχετική αίτηση 120 πολιτών, αλλά και πρόσφατη του Συλλόγου «Το Αλεύχιμον» για ενημέρωση και Λαϊκή Συνέλευση επί του θέματος ;
γ) Με ποια κριτήρια επέλεξαν το Νοτιότερο και στενότερο άκρο του νησιού να θάβουν τα σκουπίδια και τις λιματολάσπες ολόκληρου του νησιού (Δεν κρατιέμαι. Τα σκατά τους ήθελα να πω. Να λέμε κάπου- κάπου και κάνα ζουμερό, μη μας περάσουν και για… σοβαρούς) και γιατί δεν επέλεξαν το κέντρο του νησιού, που είναι και πολύ φαρδύτερο και συμπέφτει και με το κέντρο παραγωγής αυτών των «αγαθών» ;
δ) Γιατί επιλέξανε να κατασκευάσουνε Χ.Υ.Τ.Α. ( …Ταφή Απορριμμάτων) που κατασκευάζουν μόνον οι Αφρικάνοι, διαφημίζοντάς τον ως την μοναδική μέθοδο που χρησιμοποιούν στην Ευρώπη, όταν όλος ο κόσμος που πήγε στην Ευρώπη γνωρίζει ότι εκεί χρησιμοποιούνε Χ.Υ.Τ.Υ. …( Ταφή Υπολειμμάτων ) δηλαδή ξεδιαλέγουνε όσα μπορούνε να ανακυκλώσουνε (γύρω στο 70-95%) και θάβουνε το υπόλοιπο ; Μπανανία μας περάσανε; Ή μήπως για να ζει σαν Σαουδάραβας κάποιος ιδιώτης και τα τρισέγγονά του, πουλώντας τα σκουπίδια μας ; Ή ακόμα μήπως αυτό το σχέδιο ταιριάζει γάντι με την ασυδοσία του Κάβου που τη διαφημίζουνε στα Εγγλεζόπουλα με ορμήνειες του τύπου : « Εδώ είστε ελεύθεροι να κάνετε ότι θέλετε ! » ξεχνώντας ότι αυτό το μοντέλο είναι ανταγωνιστικό σε τριτοκοσμικές χώρες, με αποτέλεσμα να υποκείμεθα στις πιέσεις (λόγω κόστους) και στον Τουρισμό τύπου 18-30 ;
ε) Ακόμη και όταν ισχυρίζονται ότι θα κάνουν ανακύκλωση, γιατί δεν την κάνουν πρώτα, όπως γίνεται παντού, οπότε μετά θα χρειάζεται μόνον Χ.Υ.Τ.Υ. που είναι σε μέγεθος το πολύ το 1/10 του Χ.Υ.Τ.Α. ;
z) Αφού ο Χ.Υ.Τ.Υ. απαιτεί το πολύ πέντε στρέμματα γης για κάθε Δήμο, γιατί ο κάθε Δήμος να μην έχει τον δικό του, να γλιτώσουμε και από τη φαωμάρα μεταξύ μας ;
η) Όταν κλείσει το Τεμπλόνι λόγω κορεσμού ( όπως προειδοποίησε ο υπεύθυνος του Δ. Κερκυραίων ) ή κλείσει έστω και πρόσκαιρα, για τεχνικούς λόγους, πώς έχουν την αφέλεια να πιστεύουν ότι θα δεχθούν οι Λευκιμμιώτες να θάβουν στα Μισοράχια τα σκουπίδια όλου του νησιού μόλις φισκάρει το Τεμπλόνι; Μήπως νομίζουνε ότι οι Αργυραδίτες και οι Μπενιτσιώτες θα δεχθούν 150 σκουπιδιάρικα την ημέρα να περνάνε μπρός απ’ τη μύτη τους; Για ηλίθιους μας περνάνε; Ή πάνε να μας τρελάνουνε ; Ή μήπως με την στάση τους σπρώχνουν την υπόθεση <σκουπίδια> στα άκρα, ώστε και με «ολίγην από ΜΑΤ» να μας φορέσουν το καπέλο που γουστάρουνε ;
θ) Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι πρέπει να προστατέψουμε με κάθε τρόπο την «ατμομηχανή» της οικονομίας του Δήμου μας, που είναι ο Κάβος. Είναι προστασία αυτή, όταν ξέρουμε σήμερα ότι τη μυρωδιά του Τεμπλονίου την «ακούνε» το καλοκαίρι μέχρι τα Γουβιά; Πώς νομίζουν ότι θα αντιδράσουν οι Καβιώτες; Θα βάλουν ανεμιστήρες να φυσάνε κατά Νιοχώρι μεριά ; Και οι Νιοχωρίτες ; Θα φυσάνε όλοι μαζί κατά Λευκίμμη μεριά ; Δεν μας τα λένε καθόλου καλά.
Τα μόνα «επιχειρήματα» που τους απέμειναν είναι πια για… τα σκουπίδια :
1) Ισχυρίζονται ότι, αν δεν γίνει ο Χ.Υ.Τ.Α., το φαινόμενο της διασποράς των σκουπιδιών σε όλη την έκταση του Δήμου μας, θα επεκταθεί και θα γεμίσουμε σκουπίδια! Απαντάμε :
α) Όταν συμπολίτες μας βάζουν τα στήθια τους μπροστά από τα κατάφορτα με σκουπίδια Καβιώτικα ντατσούνια, διακινδυνεύοντας την σωματική τους ακεραιότητα (βλέπε περίπτωση Σαλβάνου) και όταν οι ίδιοι συμπολίτες μας κάθε τόσο διαμαρτύρονται στο Δημαρχείο χωρίς ανταπόκριση, δεν έχει κανένας το δικαίωμα να τους κατηγορεί για έλλειψη ευαισθησίας απέναντι στο πρόβλημα της διασποράς των σκουπιδιών. Απεναντίας, δεν είδαμε ποτέ κανέναν καθαρισμό σκουπιδιών, όχι μόνο από τους τράφους, αλλά και από πανέμορφες τοποθεσίες που έχουν μετατραπεί σε χωματερές, όπως π.χ. οι Αλυκές. Ούτε είδαμε και καμιά καμπάνα να πέφτει σε κανέναν ασυνείδητο. Συμπέρασμα : Οι πλάγιες μομφές, για έλλειψη ευαισθησίας, όταν είναι άστοχες, γυρνάνε στο κεφάλι αυτών που τις εκτοξεύουν.
β) Εάν γινόταν ο Χ.Υ.Τ.Α. ( που και όλοι να τον θέλαμε δεν πρόκειται πια να γίνει, αφού έχει σωρό τις παρανομίες και ο Σύλλογος «το Αλεύχιμον» έχει καταφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και έχει καρδιά να το τραβήξει και μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αν χρειαστεί) τότε, θα ήταν πολύ πιο δύσκολο στα ντατσούνια να τον προσεγγίσουν, απ’ ότι σήμερα στη χωματερή (λόγω ζυγίσματος, ελέγχου και διοδίων στην είσοδο, λόγω κυκλοφορίας πολλών απορριμματοφόρων στον δρόμο προσπέλασης και την ράμπα καθόδου, και λόγω του ότι απαγορεύεται η ταφή στον Χ.Υ.Τ.Α. κάθε είδους σκουπιδιών και ογκωδών αντικειμένων). Ας ψάξουν λοιπόν αλλού να βρούν τη λύση του προβλήματος της διασποράς των σκουπιδιών. Αν την θέλανε θα την βρίσκανε, αλλά δεν την θέλουνε, γιατί υπολογίζουνε μόνο το πρόσκαιρο πολιτικό κόστος. Άντε τώρα ένας Δήμαρχος χωρίς συνολικό σχεδιασμό, χωρίς Λαϊκό έρεισμα, που ψαρεύει ψήφους με μικροβολέματα και ψευτοϋποσχέσεις και μοναδική στήριξη από το κόμμα,, να έχει και το κύρος να επιβάλει ποινές σε επιχειρηματίες Καβιώτες ! Παρακαλώ γαργαλίστε με να γελάσω!
2) Μας θέτουν εκβιαστικά το δίλημμα : « Αν δεν κάνουμε άμεσα τον Χ.Υ.Τ.Α. θα χάσουμε τα 800 εκατομμύρια από την Ε.Ε. ».
Τους απαντούμε : Η Λευκίμμη μας, αξίζει πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε χρηματικό αντάλλαγμα, που θα είχε συνέπειες την υποβάθμισή της και την ανεπίστρεπτη καταστροφή των φυσικών της πόρων ( όπως δυστυχώς έγινε με την άμμο στον Αι Γόρδη, με τον περίφημο «ποδηλατόδρομο» , με την κοπή των ελαιόδενδρων, την άναρχη δόμηση παντού, τα πηγάδια μας κ.λ.π.) . Αν κάθε 8 χρόνια (όπως είπε ο Νομάρχης (που δεν τον πιστεύω πια, μετά το παράδειγμα Τεμπλονίου) θέλουμε και νέο Χ.Υ.Τ.Α. θα ψάχνουμε και άλλη περιοχή τέτοιας έκτασης και με ασφαλώς χειρότερες προϋποθέσεις, για να την καταδικάζουμε σε αιώνια ρύπανση; Και μη μας λένε τώρα για πάρκα και κουραφέξαλα, γιατί ούτε για κυνήγι δεν θα κάνει η περιοχή, πολύ περισσότερο για κατοίκηση ή δραστηριότητες άθλησης, αναψυχής κ.λ.π. αφού όσο καλά και να σκεπάσουν τα σκουπίδια, αυτά για πάρα πολλά χρόνια θα βράζουν, αναδίνοντας δηλητηριώδεις αναθυμιάσεις και ο υδροφόρος ορίζοντας θα έχει δηλητηριαστεί για τον αιώνα τον άπαντα.. Ξέροντας μάλιστα ότι τα Ευρωπαϊκά πακέτα θα στερέψουν σύντομα, ποιος θα πληρώνει τους επόμενους Χ.Υ.Τ.Α.δες ; O Φούφωτος, ή ο φουκαράς ο Λευκιμμιώτης; Πακέτα λοιπόν, με παρόμοιο «περιεχόμενο», ας τα φάνε και… καλή τους όροξη.
3) Ισχυρίζονται ότι αν δεν κάνουμε τον Χ.Υ.Τ.Α. και δεν λύσουμε το πρόβλημα των σκουπιδιών γρήγορα, θα φάμε πρόστιμο από την Ε.Ε. όπως στην περίπτωση του Κουρουπητού στην Κρήτη.
Τους απαντούμε ότι ο Χ.Υ.Τ.Α. για να λειτουργήσει και μάλιστα σωστά, όπως αυτοί υπόσχονται, που δεν το βλέπω, απαιτείται πολύ περισσότερος χρόνος απ’ αυτόν που απαιτεί η Διαλογή των σκουπιδιών, η οποία μπορεί να αρχίσει την επόμενη μέρα της απόφασης, σε ένα μικρό ποσοστό της τάξεως 10-20% και, αφού παραγγελθεί διεπιστημονική μελέτη, να ολοκληρωθεί σε σημαντικό ποσοστό ( γύρω στο 60%-80%) το πολύ σε ένα εξάμηνο, ενώ ο Χ.Υ.Τ.Α. (όπως οι ίδιοι λένε) θέλει 2 χρόνια. Όσο λοιπόν αναβάλουν την εφαρμογή της μεθόδου : (( Διαλογή των Σκουπιδιών στην πηγή παραγωγής τους - Μεταφορά και Πώληση των διαλεγμένων σκουπιδιών στη βιομηχανία ανακύκλωσης, με ευθύνη του Συνδέσμου Δήμων και Κοινοτήτων – Κατασκευή Χ.Υ.Τ.Υ. σε κάθε Δήμο )) θα φέρουν οι ίδιοι την ευθύνη για οποιοδήποτε πρόστιμο μας επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνενοηθήκαμε ;
Αυτά είναι όλα τα επιχειρήματά τους. Στις απαντήσεις μας (μέσω τρίτων βέβαια) δεν ευτυχήσαμε να έχουμε καμία ανταπάντηση από μεριά τους. Τις ίδιες θέσεις αυτοί, τις ίδιες απαντήσεις εμείς, εδώ και δύο χρόνια αυτή η δουλειά. Ζητήσαμε συζήτηση, ζητήσαμε ενημέρωση, ζητήσαμε Λαϊκή συνέλευση, τίποτα. Έρχονται τώρα κατόπιν εορτής και αφού έγινε ο διαγωνισμός για την ανάδειξη του εργολάβου, να μας… ενημερώσουν λέει!! Κι εμείς τι να πούμε; Καλό το βερίκοκο ; ΓΙ ΑΥΤΟ δεν μπορούν να μας πείσουν και όχι γιατί (όπως λένε) είμαστε ξεροκέφαλοι, ή ότι έχουμε πονηρούς σκοπούς, ή ότι κάνουμε πολιτικές κόντρες κ.λ.π. Αν ήταν αλήθεια αυτά, δεν θα μπορούσαμε να πείσουμε κανέναν. Εδώ όλοι έχουν καταλάβει πιά, ότι η σοβαρότητα του θέματος ξεφεύγει κατά πολύ των κομματικών και Ιδεολογικών επιλογών του καθενός. Πρόκειται στην ουσία για θέμα, που και το μέλλον του τόπου αφορά και όλους τους Λευκιμμιώτες (πλούσιους και φτωχούς, Δεξιούς και Αριστερούς ) τους αγγίζει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, αν όχι στον ίδιο βαθμό. Γι’ αυτό και είναι κατ’ εξοχήν θέμα για ανασυγκρότηση του κατακερματισμένου κοινωνικου μας ιστου. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο, απαιτεί μεγάλη προσοχή από όλους τους εμπλεκόμενους, από κάθε θέση ( Είτε την ΥΠΕΡ είτε την ΚΑΤΑ ) ώστε, ασχέτως με το τελικό αποτέλεσμα, να μην χαθεί, για άλλη μία φορά, ο κυρίαρχος στόχος μας, που είναι η Εναρμονισμένη Φωνή των Λευκιμμιωτών. Οι χορωδοί μας κάτι ξέρουν να μας πουν σαν παράδειγμα. H μεγαλύτερη δύναμη κάθε τόπου είναι αυτή η ρημάδα, η τόσο περιφρονημένη, τόσο μπουκουνιασμένη Παλλαϊκή βούληση. Εμείς αυτήν επιζητούμε με κάθε τρόπο, γιατί άμα τη βρούμε, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα που να μην μπορούμε να το λύσουμε. Τότε ΚΑΙ την καλύτερη λύση θα βρούμε ΚΑΙ χρήματα για να την εφαρμόσουμε, όσα θέλουμε. Η Παλλαϊκή βούληση είναι ο βασικός μας στόχος και το Κυρίαρχο Πρόβλημα του Τόπου. Το πρόβλημα Του Χ.Υ.Τ.Α. , των λυμάτων , του νερού κ.λ.π. όσο σοβαρά κι αν είναι, δεν τα αξιολογούμε παρά σαν δευτερεύοντα και απότοκα προβλήματα του πολυτεμαχισμού μας. Ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας. Το συμφέρον του τόπου είναι και συμφέρον όλων μας. Δύναμή μας είναι η ενότητα. Δεν έχει καμία αξία να ψάχνουμε να βρούμε την καλύτερη λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα, υποτιμώντας και υποβαθμίζοντας την Ενότητά μας. Στην Ομόνοια και Ομοφωνία παίρνει δύναμη ο Τόπος μας.
Πως όμως πετυχαίνουμε την Ομοφωνία; Με στείρες αγκυλώσεις ; Με τρικλοποδιές ; Με παιδικά πείσματα ; Mε πισώπλατες αποφάσεις ; Με διχαστικές συγκεντρώσεις ; Με μομφές, λάσπες και αφριές κατά προσώπων ; Με ανάδειξη των χασμάτων που μας χωρίζουν ; Mε ρίξιμο των ευθυνών στον οποιονδήποτε άλλον εκτός απ’ τον εαυτό μας ;
Είναι τρομερό και ανεπανάληπτο αυτό που συμβαίνει σήμερα στον τόπο μας. Έχουμε γίνει κανίβαλοι που προσπαθούμε, σαν τα σαρκοφάγα αρπακτικά, να συντρίψουμε και να κατασπαράξουμε τον αντίπαλο, μιμούμενοι το ήθος των τηλεοπτικών παράθυρων. Τελικά ξεσκίζουμε τις σάρκες μας χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Έτσι ο Χ.Υ.Τ.Α. αντί να θάβει σκουπίδια, θα θάβει πτώματα. Κοντεύει να γίνει η σαρκοφάγος του Αλευκιού! Κάθε Λευκιμμιώτης που παίρνει τον λόγο, μοιάζει να ζητάει την κεφαλήν του άλλου επι πίνακι. Που πας ρε Καραμήτρο ; Κόψε λίγο. Θα ντελαπάρεις.
Αμη το άλλο ; Να το πω, ή παραείναι ντροπή ; Σιγά την ντροπή καημένε. Ποιος την έχασε να τη βρούμε ; Ας το πάρει λοιπόν το ποτάμι: Λέω για την άγρια και μαζοχιστική χαρά που νοιώθουν πολλοί, όταν η οποιαδήποτε αντίπαλη κυβερνούσα Αρχή δεν τα πάει καλά. Τυφλή χαρά, που δεν βλέπει στο μέλλον, δεν βλέπει το πραγματικό όφελος για τον τόπο, ούτε καν το ατομικό συμφέρον. ((Δεν βλέπει τίποτα, δεν ελπίζει σε τίποτα, είναι μαλάκας.)) Το είπε κι ο Καζαντζάκης!! Γιατί, πώς να το κάνουμε ; Όλα τα σωστά εμείς και όλα τα στραβά οι άλλοι ; Kι άμα κάνουν κάτι θετικό, δεν πρέπει να τους πούμε ούτε ένα ευχαριστώ; Για παράδειγμα, τώρα που ο Δήμος μας βγάζει ανακοινώσεις πριν από το Δημοτικό Συμβούλιο, δεν πρέπει να πούμε μπράβο, μήπως και μας κατατάξουνε στους οπαδούς της παράταξής του ; Αστεία σκέδια. Παιδικά εντελώς. Κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη την επιβράβευση για να πάει μπροστά. Από μόνες τους οι καταδίκες δεν δίνουν διέξοδο. Μόνο σύγχυση, πανικό και αντιπαλότητα έχουν σαν αποτέλεσμα. Έτσι όμως χάνουμε δυνάμεις, χάνουμε ανθρώπους πολύτιμους, αφού (εδώ που τα λέμε) δεν απέμειναν και πολλοί με έμπρακτα αποδειγμένο το κοινωνικό τους ενδιαφέρον. Από Ιδιώτες πήξαμε. Αν θα ανέβουμε λίγο σαν τόπος, όλες οι παρατάξεις και όλοι οι Λευκιμμιώτες θα υψωθούν το ίδιο.
Επι τέλους, ας το καταλάβουμε : Τη δύναμη και την αξία μας, σαν Τόπος και σαν Λαός, θα τη βρούμε μόνον με οργανωμένες συζητήσεις, με αντιπαραθέσεις επιχειρημάτων, με συνθέσεις επι των αντιθέτων, με διαφανείς και Δημοκρατικές διεργασίες, με μανιώδεις προσπάθειες χτισίματος των γεφυριών που μας ενώνουν, με αναγνώριση των αρετών του καθενός, με σεβασμό στα πρόσωπα, ασχέτως των όποιων αντιρρήσεών μας για τις πράξεις ή τις θέσεις τους, με βαθύτερο ψάξιμο των συμπεριφορών και των αιτίων τους, με θυσίες στα επουσιώδη για να περισώσουμε την ουσία, με διάθεση λίγου απ’ τον πολύτιμο χρόνο μας για συμμετοχή σε οργανωμένες συζητήσεις, με ανεύρεση τρόπων και μεθόδων σύνδεσης του ατομικού μας συμφέροντος με το κοινό συμφέρον, με ανοιχτά μάτια για να βλέπουμε τι κάνουν οι άλλοι, αλλά και καθαρό μυαλό για να επιλέγουμε τα καλά τους και να τα προσαρμόζουμε στις δικές μας συνθήκες, με καλλιέργεια της δημιουργικότητας και της φαντασίας όλων και κυρίως των νέων που χωρίς αυτά γερνάνε πρόωρα κ.λ.π.
Καλά όλ’ αυτά, θα μου πείτε, αλλά στην πράξη πώς γίνονται ; Απαντάμε :
Όταν αντιληφθούμε ότι δεν πάει άλλο, ότι φτάσαμε στον πάτο, ότι είναι θέμα ζωής και θανάτου, ( Να η έλλειψη τόσα χρόνια και ο ρόλος του κάθε Πολιτιστικού Συλλόγου) τότε θα κάνουμε την αυτοκριτική μας, θα δούμε τα σφάλματα και τις ολιγωρίες μας και θα ψάξουμε να βρούμε τρόπους να ξεκολλήσουμε. Κάθε Λευκιμμιώτης τότε θα αποτελεί και μια αστέρευτη γεννήτρια ιδεών και προτάσεων. Χιλιάδες ιδέες και προτάσεις θα ξεφυτρώσουν, η μια καλύτερη απ’ την άλλη. Στη συνέχεια θα διαπιστώσουμε ότι, καλές είναι οι προτάσεις αλλά από μόνοι μας, ή μπουκουνιασμένοι σε σέχτες, δεν προχωράει τίποτα. Το αντίθετο μάλιστα. Πολλές φορές (όπως στην περίπτωση του Χ.Υ.Τ.Α.) αυτό που προχωράει είναι η συμφορά. Τότε ανακαλύπτουμε την αξία της Συλλογικότητας και όταν αυτή δεν υπάρχει, ψάχνουμε να βρούμε τρόπους για να την αναστήσουμε. Είμαστε πια στον σωστό δρόμο!
Εμείς κάναμε το χρέος μας και βροντοφωνάξαμε πως ΚΑΙ ιδέες έχουμε ΚΑΙ προτάσεις έχουμε ΚΑΙ γνώσεις έχουμε ΚΑΙ για να βρούμε την κοινή φωνή όλων των Λευκιμμιωτών πασχίζουμε ΚΑΙ τη σωστή διαχείριση των σκουπιδιών επιδιώκουμε. Από την πρώτη φορά που αντιδράσαμε στον Χ.Υ.Τ.Α. δώσαμε την δική μας εκδοχή για τη λύση του προβλήματος, όπως κάνουμε πάντα και για πολλά άλλα προβλήματα. Το μόνο που μας λείπει είναι η οργανωμένη συζήτηση, για να μην γινόμαστε θύματα της παραπληροφόρησης και φαντάζουμε σαν γραφικοί ονειροπόλοι. Με χαρά βλέπουμε πως στην κατεύθυνση αυτή κάτι πάει να γίνει, έστω και με τα συμπτώματα της παθογένειάς μας. Μην απογοητεύεστε. Συζήτηση και πάλι συζήτηση και ξανά συζήτηση και ανοιχτή σε όλους συζήτηση , χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς μέτρημα κουκιών και χωρίς απατηλές χαρούλες στην κάθε πρόσκαιρη εύνοια των συσχετισμών, αλλά με σεβασμό στην αντίθετη άποψη, με διεξοδικό ψάξιμο και της πιο δειλά εκφρασμένης διαφορετικής άποψης, με κυρίαρχο στόχο τη Σύνθεση. Δεν έχουμε πια τα περιθώρια για απογοητεύσεις. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.
Τα ερωτήματα που ανακύπτουν τώρα είναι εντελώς πρακτικής φύσεως :
α) Ποιος Φορέας είναι αρμόδιος να προκαλέσει αυτές τις τόσο απαραίτητες διαρκείς συζητήσεις με εγγυήσεις της έκτασης, του βάθους και της ποιότητας που προαναφέραμε;
β) Ποιοι πολίτες θα τις παρακολουθήσουν, και κυρίως ποιοι θα τολμήσουν να εκφράσουν ελεύθερα και αβίαστα τις Ιδέες ή τις αντιρρήσεις τους όταν, σε τεράστιο ποσοστό, αυτοί, είτε είναι αδιάφοροι, είτε τρομοκρατημένοι;
Η απάντησή μας είναι απλή και ξεκάθαρη :
α) Ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος φορέας για την πρόκληση και σωστή λειτουργία αυτών των συζητήσεων, ώστε να γίνεται σ’ αυτές ειλικρινείς παραθέσεις απόψεων, μέσα στα πλαίσια του Δημοκρατικού Διαλόγου, ώστε να επιτυγχάνεται η πολυπόθητη Σύνθεση, είναι (υποτίθεται) η Δημοτική μας Αρχή. Όταν όμως (όπως συνήθως συμβαίνει) η Δημοτική Αρχή, λόγω λαθεμένων αντιλήψεων, αδιαφορεί και για την ενθάρρυνση του Κοινωνικοποιημένου Πολίτη και για την ενημέρωσή του και για να ακούσει τις απόψεις του και ενδιαφέρεται για το ακριβώς αντίθετο, για να μην έχει τον πολίτη στα πόδια της, γιατί σκοπεύει να κάνει του κεφαλιού της, τότε υπάρχουν και άλλοι Φορείς που μπορούν να αναλάβουν αυτόν τον ρόλο, όπως οι Πολιτικές Παρατάξεις, οι Σύλλογοι, ακόμα και Άτυπες Ομάδες Προσώπων, με απλή Διακήρυξη Αρχών, χωρίς καν καταστατικό, όπως π.χ. ομάδες Επιχειρηματιών, ή ομάδες Επιστημόνων, ή ομάδες Νέων, όπως κάποτε είχαμε προτείνει κ.λ.π. Έστω και με κομματική ομπρέλα (πρέπει να ζήσουν και τα κόμματα) είναι θετικές τέτοιες πρωτοβουλίες, αφού και τα προβλήματα φέρνουν στο τραπέζι και εξωθούν και τα άλλα κόμματα, στα πλαίσια του υγιούς συναγωνισμού, να κάνουν κάτι ανάλογο. Ο ρόλος ενός Διαπαραταξιακού οργάνου όπως (υποτίθεται ότι είναι) ο νέος Σύλλογος «Το Αλεύχιμον», σαφώς ενδείκνυται περισσότερο για έναν τέτοιο σκοπό. Η ανάληψη αυτού ακριβώς του ρόλου είναι ο στόχος της εγγραφής μας στον Σύλλογο αυτόν και αυτό ακριβώς είναι και το κυρίαρχο εξ’ αρχής αίτημά μας σ’ αυτόν και όχι γιατί ενστερνίστηκε τις απόψεις μας στο θέμα του Χ.Υ.Τ.Α. Η πρόοδος της Λευκίμμης δεν είναι υπόθεση ούτε ενός Μεσσία, ούτε ενός Φορέα, ούτε μιας Ιδεολογίας. Είναι υπόθεση όλων ανεξαίρετα των Λευκιμμιωτών. Για τον λόγο αυτό θεωρούμε απαραίτητη τη στήριξή του, την ενεργό συμμετοχή σ’ αυτόν όσο το δυνατόν περισσοτέρων πολιτών κάθε Ιδεολογίας και Παράταξης, ώστε να διορθώνονται τα λάθη του, κυρίως αυτά που έχουν σαν αποτέλεσμα τη διατήρηση των πολώσεων και των διχασμών και να πετυχαίνουμε την Ενότητα. Το «αποχωρώ γιατί διαφωνώ» βολεύει μόνον όσους μας θέλουν μπουκούνια.
Πέρα όμως από αυτά τα «εργαλεία» που έχουμε για την επίτευξη του στόχου μας, υπάρχει ήδη στο τραπέζι από το 1997 η πρόταση της σύστασης ενός Διακοινωνικού, Διαπαραταξιακού οργάνου, το οποίο θα λειτουργεί σαν Ομοσπονδιακός Φορέας όλων των υπαρχόντων Φορέων του τόπου ( Δήμος, Εκκλησία, Αστυνομία, Σύλλογοι, Συνεταιρισμοί, Σωματεία και απλούς πολίτες που τώρα λειτουργούν ασύνδετα) που θα συμμετέχουν, με αριθμό ψήφων ανάλογο του αριθμού των μελών τους, ή όπως αλλιώς ήθελε προταθεί. Ο Φορέας αυτός πιστεύουμε ότι θα έχει την δυνατότητα να συγκαλεί Συνελεύσεις πολύ πιο πλούσιας συμμετοχής και θεματολογίας, άρα πολύ πιο ισχυρές, ώστε να καταφέρουμε επι τέλους να αποκτήσουμε σαν Λευκίμμη, ένα Επιτελικό Σχέδιο Ανάπτυξης με Πανλευκιμμαϊκή Συναίνεση, για να ξέρει και ο τελευταίος Λευκιμμιώτης τι Λευκίμμη θέλουμε στο Μέλλον και να έχει την δυνατότητα συμβολής και σύγκλησης σ’ αυτόν τον στόχο και να μπορούμε σαν ένα σώμα να αντιστεκόμαστε σε κάθε επιβουλή , ή κάθε κεντρικό σχεδιασμό που γίνεται εν αγνοία μας και μας απομακρύνει απ’ τον στόχο μας.
Ο Φορέας αυτός θα μπορεί ακόμα να λειτουργήσει και Προγράμματα Κοινωνικοποίησης των συμπολιτών μας, κάθε ηλικίας, πράγμα που θεωρούμε βασικό έλλειμμα της παιδείας μας, καθώς και να συντάσσει Εξατομικευμένα Συμβόλαια Τιμής για όλους τους Φορείς του τόπου και για κάθε πολίτη χωριστά. Έτσι, με ένα τέτοιο εργαλείο «Σύγχρονης Τεχνολογίας» θα μπορέσουμε, πολύ πιο σίγουρα, να πετύχουμε λύσεις σε όλα μας τα προβλήματα και να δούμε το Μέλλον με αισιοδοξία. Μια απλή καταμέτρηση των προβλημάτων μας (26 του Θεού, όπως τα βρήκαμε την τελευταία φορά) μας δημιουργεί εκτός από δέος και την βεβαιότητα ότι κανένας από τους υπάρχοντες Φορείς δεν μπορεί να σηκώσει το φορτίο στο σύνολό του, ακόμα και αν λειτουργεί με τις ιδανικότερες των συνθηκών. Στην ιδρυτική συνέλευση του Συλλόγου «Το Αλεύχιμον» αναφέραμε αυτήν την αδυναμία καθώς και την σπουδαιότητα της λειτουργίας του Διακοινωνικού Φορέα. Θα ήταν μεγάλη η προσφορά του Συλλόγου αυτού, ή οποιουδήποτε άλλου φορέα, ή απλού πολίτη, να στηρίξει την προσπάθεια αυτή. Αλλά για τον Υπερ-Φορέα μας θα τα ξαναπούμε σύντομα. Ως τότε….

ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΙΑ.-

Ριγγλάδες 03-10-05 Γιώργος Σ. Βλάσσης ( Μελισσουργός )