Η δική μου απάντηση στο ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία

Σήμερα έλαβα το παρακάτω μήνυμα το οποίο καταχωρώ αυτούσιο μαζί με την απάντησή μου θεωρώντας κάθε αναφορά σ' αυτήν την "καυτή πατάτα" που λέγεται Παιδεία καλό κάνει από κάθε άποψη.

Date: Fri, 23 Jan 2009 19:52:09 +0200From: pasok@pasok.grTo: vasikos-sxoliasmos@list.pasok.grSubject: [Vasikos Sxoliasmos] 23/01/2009 - EKTAKTO DELTIO BASIKOY SXOLIASMOY EPIKAIROTHTAS

Διαβάστε στο Έκτακτο Δελτίο Βασικού Σχολιασμού της Επικαιρότητας απότη σημερινή ομιλία του Προέδρου του Κινήματος στη Βουλή για τηνΠαιδεία:
1. Τα προβλήματα του τόπου μας, τα προβλήματα της παιδείας, δεν μπορείπαρά να λυθούν με δημοκρατικό διάλογο. Δεν θα λυθούν μέσω της βίας.- Η πραγματική έννοια του ασύλου πρέπει να διαφυλαχθεί. Ανάγκη νασυγκροτηθεί εκ νέου η ΕΦΕΕ.
2. Πέντε χρόνια μετά, η αποχωρούσα κυβέρνηση της Ν.Δ. πάλι μιλάει γιαδιάλογο - χωρίς να παρουσιάζει σχέδιο - για μικροκομματικούς καιεπικοινωνιακούς λόγους.
3. Καταθέτουμε τους δικούς μας όρους που διασφαλίζουν τη σοβαρότητατου διαλόγου, όπως κάθε κόμμα να αναλάβει τις ευθύνες του και ναπαρουσιάσει συγκεκριμένη πρόταση. Εμείς έχουμε ξεκάθαρες προτάσεις.
4. Τα τέσσερα βασικά προβλήματα της παιδείας σήμερα και οι προτάσειςμας για την επίλυσή τους.- Πρώτο πρόβλημα. Δωρεάν παιδεία δεν έχουμε. Το κόστος είναι αβάστακτογια τη μέση και φτωχότερη οικογένεια. Εθνικό Απολυτήριο, άτοκα δάνεια,εισαγωγή σε σχολή και όχι σε τμήμα.- Δεύτερο πρόβλημα. Πρόβλημα είναι το ίδιο το σχολείο για τα παιδιά.Λιγότερα και ουσιαστικότερα μαθήματα, ολοήμερο σχολείο.- Τρίτο πρόβλημα, η κατάσταση των εκπαιδευτικών. Επιμόρφωση,αντικειμενική αξιολόγηση, αξιοπρεπείς μισθοί.- Τέταρτο πρόβλημα. Το σχολείο σήμερα είναι ξένο προς τις ανάγκες τηςΕλλάδας, της οικογένειας, του μαθητευόμενου. Ξένο προς τις ανάγκεςμιας νέας παγκόσμιας εποχής. Νέο πρόγραμμα σπουδών, από το σχολείο έωςτο Πανεπιστήμιο, συνδεδεμένο με το νέο αναπτυξιακό μοντέλο τηςΠράσινης Ανάπτυξης. Έμφαση στα ελληνικά και στα μαθηματικά..Πιστοποιητικό επάρκειας γνώσης ξένης γλώσσας και πληροφορικής από τοσχολείο. Δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο και φορητός υπολογιστής γιακάθε μαθητή και φοιτητή.
5. Οι προτάσεις μας κοστίζουν. Αλλά κάθε ευρώ που επενδύουμε στηνΠαιδεία, επιστρέφει στο έθνος μας με τόκο.5% του ΑΕΠ στην Παιδεία και 2% στην έρευνα μέσα στην τετραετία. 1 διςευρώ επιπλέον για την Παιδεία από τον πρώτο χρόνο της διακυβέρνησήςμας. Θα κόψουμε, αν χρειάζεται, από παντού για την Παιδεία.6. Ένα παράδειγμα για το πώς εννοούμε την παιδεία των παιδιών μας: τοηλεκτρονικό βιβλίο.

Κι αυτή είναι η δική μου απάντηση:

Από το πρόγραμμα αυτό λείπουν βασικά σημεία ύψιστης (κατά την άποψή μου) σημασίας, όπως:
α) η θεσμοθέτηση της Δημοκρατικής λειτουργίας του σχολείου όχι μόνο ως κανονισμός λειτουργίας αλλά κυρίως ως κριτήριο αξιολόγησης ολόκληρης της μαθητικής κοινότητας.
β) Η θεσμοθέτηση κανόνων Ελευθερίας που εξασφαλίζουν το ενδιαφέρον και την ψυχική συμμετοχή των μαθητών στις λειτουργίες της μάθησης, όπως η κατάργηση της σύνδεσης του απουσιολόγιου με τις ποινές και την αξιολόγηση της επαρκούς παρακολούθησης των μαθημάτων.
γ) η Αγάπη ως κριτήριο αξιολόγησης μαθητών - καθηγητών.
δ) η θεσμοθέτηση αντικειμενικών κριτηρίων μέτρησης της Κοινωνικότητας στην αξιολόγηση μαθητών - καθηγητών.
ε) η θεσμοθέτηση μέτρου αξιολόγησης της ανταποδοτικότητας στην κοινωνία της όποιας επένδυσης στην Παιδεία.
ζ) η κατάργηση της αποβολής μαθητών από το σχολείο.
η) ο συνυπολογισμός της γνώμης των μαθητών και του μέσου όρου βαθμολογίας τους στην αξιολόγηση των καθηγητών.
θ) ο συνυπολογισμός της γνώμης των μαθητών στην διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών.
ι) η απεξάρτηση του μαθήματος των θρησκευτικών από την Χριστιανική θρησκεία.
κ) η διδασκαλία μαθήματος θεωρίας και πράξης της ΜΗ ΒΙΑΣ .

Χωρίς καμία αναφορά (έστω) στα ευαίσθητα αυτά σημεία, χαρακτηρίζω το πρόγραμμα ως ψυχρό, τεχνοκρατικό, ανούσιο, απαίδευτο και αναποτελεσματικό.
Η μεγάλη αδυναμία της παιδείας μας πρέπει να εντοπισθεί στα θεσμικά χαρακτηριστικά της και όχι στις υλικές υποδομές και τις χρηματοδοτήσεις, αφού όταν η Παιδεία δεν είναι ανταποδοτική στην κοινωνία (πράγμα που διασφαλίζεται με θεσμικές τομές όπως οι παραπάνω) η οποιαδήποτε επένδυση σε υλικές υποδομές, όχι απλά πάει "στράφι" αλλά μπορεί και να αποβεί σε βάρος της ίδιας της κοινωνίας που την χρηματοδοτεί. Μία απόδειξη σ΄αυτό οι καταστροφές στα σχολεία.

Γιώργος Σ. Βλάσσης (Μελισσουργός) http://lefkimmiwtes.blogspot.com
Σημ.: Πρώην εκπαιδευτικός, διωχθείς το 1984 (επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ)