Κι όμως. Ο Χορός είναι Μαγεία!!!

Δεν είμαι κριτικός τέχνης και ούτε παρακολουθώ συστηματικά, ιδιαίτερα την τέχνη του χορού. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, με την αλματώδη ανάπτυξη των σχολών χορού, τις περισσότερες φορές που παρακολούθησα χορευτικές παραστάσεις μου δημιούργησαν αρνητικά συναισθήματα. Κάτι σαν δημοσιο-σεξιστικές προβολές, ή ναρκισο-μαζοχιστικές γυμναστικές επιδείξεις μου θύμιζαν. Η χειμαρρώδης εμφάνιση στο χορευτικό στερέωμα του Δημήτρη Παπαϊωάννου ανέτρεψε ριζικά την σχεδόν παγιωμένη αυτή αίσθησή μου, για να επαναφέρει την εκτίμησή μου στην ορχηστρική τέχνη που είχα σχηματίσει βλέποντας για πρώτη φορά Νιζίνσκυ. Τελείως διαφορετικές οι εποχές και η τεχνική τους. Το συναίσθημα του Μαγικού και υπέρκοσμου όμως το ίδιο. Όσοι δεν το νιώσατε αξίζει εδώ να τολμήσετε. Για τον Νιζίνσκυ υπάρχει προηγούμενη καταχώρηση σ' αυτό το blog ενώ και για τους δύο κορυφαίους και παγκόσμιας αναγνώρισης κορυφαίους καλλιτέχνες, μπορείτε να βρείτε περισσότερα στο You Tube.