ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ

ΟΡΙΣΜΟΣ
Ναρκωτικό είναι οτιδήποτε έχει την ιδιότητα να προκαλεί με την χρήση του αυτοκαταστροφική, άρα μη φυσιολογική συμπεριφορά, κάνοντας τον χρήστη ανίσχυρο στην προσπάθειά του να ευτυχήσει και να δημιουργήσει, ανίκανο να δρέψει τις μικρές ή μεγάλες χαρές της ζωής, αδιάφορο στην ανάπτυξη και βελτίωση της κοινωνικής του ιδιότητας, οδηγούμενο, ταχύτερα ή βραδύτερα, στον πρόωρο πνευματικό, ψυχικό και βιολογικό του θάνατο.
ΓΕΝΙΚΑ ΣΥΜΠΤΏΜΑΤΑ
α) Δυστυχώς, το πρώτο που βλάπτεται από την χρήση των, κάθε είδους ναρκωτικών, είναι η Συνείδηση του χρήστη, ο οποίος, όλο και περισσότερο αδυνατεί να αξιολογήσει την σημασία των πράξεων, των λόγων του της συμπεριφοράς του γενικώς και τελικά αδυνατεί να συνειδητοποιήσει και να εκτιμήσει την σημασία της ίδιας της ύπαρξης του και τον ρόλο του στο όλο φαινόμενο της Ζωής.
β) Σε όλα τα είδη των ναρκωτικών, όταν ο χρήστης, στις αναλαμπές του, αντιλαμβάνεται την εξάρτησή του και την σημασία της, στην επιθυμία του να απεξαρτηθεί, προσκρούει στα στερητικά του φαινόμενα, που είναι ασθενέστερα ή ισχυρότερα, ανάλογα με τον βαθμό εθισμού και το είδος του ναρκωτικού.
γ) Ερμηνεύει και εκλογικεύει, πολλές φορές δε Ιδεολογοποιεί έντεχνα την σχέση του με το ναρκωτικό και τη χρήση του. Η τάση αυτή ερμηνεύεται από ψυχολογική άποψη, ως Μηχανισμός Άμυνας απέναντι στην πίεση του περιβάλλοντός του.
δ) Ο χρήστης, ανάλογα με το είδος του ναρκωτικού υπό την επήρεια του οποίου βρίσκεται, παρουσιάζει είτε έξαρση, υπερδιέγερση, υπερκινητικότητα, πολυλογία,
αυξημένες σωματικές επιδόσεις, είτε αδράνεια, παθητικότητα, αδιαφορία, αυτιστικές τάσεις, κατατονία. Και στις δύο περιπτώσεις είναι λίγο-πολύ ανήμπορος να ελέγξει τόσο τα συμβαίνοντα στο (στενό ή ευρύτερο) Φυσικό ή Κοινωνικό του περιβάλλον όσο και την ίδια την στάση και συμπεριφορά του απέναντι σ’ αυτά.
ε) Φυσικό επακόλουθο των παραπάνω είναι να εξασθενεί και η κοινωνική ιδιότητα του χρήστη που σχεδόν ανεπαίσθητα και βαθμιαία μετατρέπεται έτσι σε ένα κατ’ αρχάς Ακοινωνικό και στη συνέχεια Αντικοινωνικό στοιχείο, με την έννοια ότι αδιαφορεί για τα κοινά τείνοντας να καταστρέψει αδιακρίτως οποιοδήποτε κοινωνικό δημιούργημα. Το τελευταίο σύμπτωμα αποτελεί και την ασφαλέστερη ένδειξη χρήσης ενός ή περισσοτέρων ναρκωτικών από ένα συγκεκριμένο άτομο, ή από ένα διακριτό πλήθος ατόμων.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
Το σύνολο των ναρκωτικών διακρίνεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: Τα Άϋλα Ναρκωτικά και τα Υλικά Ναρκωτικά.
ΥΛΙΚΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Είναι Φυσικές ή Τεχνικές ουσίες σε διάφορες μορφές όπως χάπια, σιρόπια, ενέσιμα διαλύματα, εισπνεόμενα σε αέρια μορφή, σε σκόνη ή καπνό κ.λ.π.
Στην κατηγορία αυτή υπάγονται όλα τα απαγορευμένα, από την Ελληνική νομοθεσία, ναρκωτικά αλλά και πολλά άλλα που έχουν αντίστοιχα και ανάλογα αποτελέσματα. Μερικά από τα απαγορευμένα ναρκωτικά : Όπιο και τα παράγωγά του όπως μορφίνη, ηρωίνη κ.λ.π. Ακόμα τα l.S.D. ο Μανδραγόρας, το P.S.P. το χασίς κ.λ.π. Μερικά επιτρεπόμενα Υλικά Ναρκωτικά : Το αλκοόλ, ο καφές, ο καπνός κ.λ.π.
ΑΎΛΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Στην κατηγορία αυτή υπάγονται όλα τα ναρκωτικά που δεν έχουν υλική υπόσταση όπως : Τα Ηθικά ναρκωτικά, τα Αισθητικά ναρκωτικά, τα Ψυχικά ναρκωτικά, τα Ιδεολογικά ναρκωτικά.
ΗΘΙΚΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Είναι αυτά τα οποία επενεργούν και καταστρέφουν το Ήθος, την Ηθική του ανθρώπου, δηλαδή το απόθεμα των Αρχών και των Αξιών του (Αλήθεια, Δικαιοσύνη, Ελευθερία, σεβασμός στη Διαφορά κ.λ.π.) αλλά και την δυνατότητά του να τις προασπίζεται, να ενεργεί με βάση αυτές τις αξίες και να θυσιάζει μέρος ή και το σύνολο των υλικών του κατακτήσεων και απολαβών, πολλές φορές και την ίδια την ζωή του για τον σκοπό αυτό. Τέτοια ναρκωτικά μπορεί να είναι η χαμηλή στάθμη, ή η κακή ποιότητα, ή ακόμη και η απουσία αυτών των Αξιών στο άμεσο ή το ευρύτερο περιβάλλον (οικογένεια, παρέες, κοινωνία) μέσα στο οποίο λειτουργεί το άτομο.
ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Σε απόλυτη αντιστοιχία με τα Ηθικά Ναρκωτικά και σε άμεση σχέση με αυτά, τα Αισθητικά Ναρκωτικά προσβάλλουν την Αισθητική του ανθρώπου και δι’ αυτών την Ηθική του, κατά συνέπεια και την συμπεριφορά του. Ένας βασικός μηχανισμός παραγωγής και διακίνησης των Αισθητικών Ναρκωτικών είναι η εμπορευματοποιημένη Τέχνη. Έχουν να κάνουν με τον Λόγο, την Μουσική, το Θέαμα, την Κίνηση, την Ντοπιολαλιά, την Ένδυση, την Κατοικία κ.λ.π. Είναι νομίζω ολοφάνερο πόσο (για παράδειγμα) η Αστικοποίηση του πληθυσμού της Ελλάδας τις τελευταίες δεκαετίες, ανέδειξε μια άλλη Αισθητική ξενόφερτη, ανταποκρινόμενη στην Αισθητική του νέου τρόπου ζωής, η οποία συγκρούσθηκε και επικράτησε της Αισθητικής της υπαίθρου, με ανυπολόγιστες συνέπειες, όχι μόνον στο Περιβάλλον αλλά και μέσω των, επηρεασμένων Αισθητικά συζεύξεων, και στον ίδιο τον σωματότυπο των Ελλήνων ΨΥΧΙΚΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ Είναι αυτά των οποίων τα συμπτώματα εξάρτησης , εθισμού, στέρησης, αυτοκαταστροφής κ.λ.π., έχουν ψυχολογική αιτία π.χ. Ζήλια, Οιδιπόδειο, Αυταρέσκεια, Φανατισμός, Αρχομανία, Υποχοντρία, Βουλιμία, Ματαιοδοξία κ.λ.π.Είναι πολύ ισχυρά ναρκωτικά και δυστυχώς ούτε αυτά ξεφεύγουν του ενδιαφέροντος παραγωγών και διακινητών, το Δίκτυο των οποίων είναι ανώτερης οργανωτικής δομής από το αντίστοιχο των Υλικών Ναρκωτικών ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ Είναι αυτά των οποίων η αντίστοιχη συμπτωματολογία οφείλεται στην αποδοχή κάποιας Ιδεολογίας π.χ. της Ιδεολογίας του Καπιταλισμού ( όλες οι Αξίες ανάγονται σε χρήμα), Της Ισορροπίας εξοπλισμών (η Ειρήνη διασφαλίζεται όταν ο αντίπαλος σε φοβάται), του Φασισμού (ασέβεια στις ιδιαιτερότητες των ανθρώπων, καταπίεση μειονοτήτων, το δίκιο έχει ο ισχυρός), της Ιδιώτευσης (καθένας για πάρτι του), του Κρατισμού (το κράτος είναι ο καλύτερος εγγυητής του Δημόσιου συμφέροντος), της Ανάπτυξης άνευ όρων και ορίων, της Υπερεξειδίκευσης, της Υπερκατανάλωσης, της Ευμάρειας (να περνάμε εμείς καλά), της Ανδροκρατίας (η γυναίκα να υπακούει στον άντρα), του Αθλητισμού κ.λ.π.

ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ

ΚΑΤΑΤΟΝΙΚΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Είναι αυτά των οποίων η χρήση κάνει τον χρήστη υποτονικό, απαθές , άβουλο, άτολμο, εσωστρεφές, αποξενωμένο από το κοινωνικό γίγνεσθαι, αυτό που λέμε «ζωντανό φυτό». Στην κατηγορία αυτή υπάγονται η Ηρωίνη, η Υποχονδρία, η Μοιρολατρία, η Αιτιακή θεωρία, η Ανατολίτικη φιλοσοφία κ.λ.π.
ΔΙΕΓΕΡΤΙΚΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Είναι αυτά που κάνουν τον χρήστη σε άτομο υπερκινητικό, υπερδιεγερμένο, αγχώδες, γενικώς
ανίκανο να προλάβει, να αντιληφθεί, να απολαύσει τις όμορφες στιγμές της ζωής, κατά συνέπεια
ανικανοποίητο, βουλημικό, αλαζονικό, και τελικά διαρκώς ζημιωμένο , δύστυχο, αδύναμο να
διακρίνει την ευτυχία από την επιτυχία, γι αυτό και αυτοκαταστροφικό. Σ’ αυτή την κατηγορία
κατατάσσονται η Κοκαΐνη, ο Καφές, τα Αναβολικά, ο Αθλητισμός, ο Τζόγος, ο Καπιταλιστικός
ανταγωνισμός κ.λ.π.
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΙΚΟΥ ΕΘΙΣΜΟΥ
Είναι αυτά των οποίων η χρήση προκαλεί οργανικές αλλοιώσεις τέτοιες ώστε το ναρκωτικό γίνεται κυτταρικά αναγκαίο και απαραίτητο για την, κατά κάποιον τρόπο, «εύρυθμη» λειτουργία του οργανισμού του χρήστη. Κατά την περίοδο στέρησης, οι προκαλούμενες εξ’ αυτής αντιδράσεις του χρήστη, εκτός των άλλων, έχουν και οργανική αιτία. Όπως είναι φυσικό σ’ αυτή την κατηγορία υπάγονται μόνον υλικά ναρκωτικά π.χ. το όπιο και τα παράγωγά του, το Ρ.S.P. το αλκοόλ, ο καπνός, οι εμπεριεχόμενες στα τρόφιμα διάφορες τοξίνες κ.λ.π. Αν και αμφισβητούμενη επικρατεί η άποψη ότι το Χασίς και το L.S.D. δεν προκαλούν οργανικό εθισμό. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι είναι ακίνδυνα.
ΕΛΕΥΘΕΡΑ
Είναι τα ναρκωτικά των οποίων την κυκλοφορία και χρήση επιτρέπει, με όρους ή χωρίς όρους η νομοθεσία της χώρας μας. Σαν τέτοια μπορούμε ενδεικτικά να αναφέρουμε το αλκοόλ, τον καπνό, πολλές πρόσθετες ουσίες στα βιομηχανοποιημένα τρόφιμα, όλα τα άϋλα ναρκωτικά, πολλά από τα οποία, περίτεχνα και επιμελώς καλλιεργούνται και διαδίδονται, εμφυτευόμενα βάναυσα από νηπιακής ηλικίας στα μέλη κάθε ταξικά οργανωμένης κοινωνίας, όπως είναι και η δική μας π.χ. η Ιδιώτευση, ο Κρατισμός, το Αστικό Δίκαιο, ο Αθλητισμός, ο Εθνικισμός, ο Καπιταλισμός, ο Μιλιταρισμός, ο Ευρωπαϊσμός κ.λ.π.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΑ
Είναι τα ναρκωτικά των οποίων η παραγωγή ή η εμπορία ή η κατοχή ή η χρήση απαγορεύεται από την νομοθεσία τη χώρας μας.
ΣΚΛΗΡΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Είναι αυτά που προκαλούν έντονα φαινόμενα εθισμού, εξάρτησης, στέρησης κ.λ.π. π.χ. η Ηρωίνη, το Αλκοόλ, ο Φανατισμός, το Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα, το Ι.Χ., ο Εθνικισμός, η Βουλιμιά, η Ιδεολογία της Βίας κ.λ.π. Φυσικά εδώ αγνοώ την Ελληνική Νομοθεσία, αλλά προσπαθώ τουλάχιστον να είμαι αντικειμενικός λαβαίνοντας υπ’ όψιν μου όχι μόνον την δυσκολία απεξάρτησης αλλά και τα συγκριτικώς καταμετρούμενα θύματα π.χ. θανάτους από τη χρήση του Ι.Χ. και της Ηρωίνης κ.λ.π. κι ακόμα το παρατηρούμενο φαινόμενο ακοινωνικότητας και ψυχικής γήρανσης.
ΜΑΛΑΚΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Είναι αυτά που προκαλούν ήπια φαινόμενα εξάρτησης, στέρησης, βιολογικής βλάβης, ακοινωνησίας κ.λ.π. όπως π.χ. ο Kαπνός (;), to Xασίς, ο Καφές, η Κόκα Κόλα, κ.λ.π. Εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε ότι στην κατηγορία αυτή των Μαλακών Ναρκωτικών, δεν υπάγονται Άϋλα Ναρκωτικά, προφανώς γιατί τα τελευταία υπάγονται όλα στην κατηγορία των Σκληρών Ναρκωτικών. Ακόμη πρέπει να δεχθούμε την παρατήρηση ότι υπάρχει έντονη αμφισβήτηση στο εάν ορισμένα Ναρκωτικά της κατηγορίας των Μαλακών θα πρέπει να υπαχθούν στην κατηγορία των σκληρών Ναρκωτικών π.χ. ο Καπνός.
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Γύρω απ’- το σοβαρότατο αυτό θέμα των Ναρκωτικών, υπάρχει νομίζουμε τόση άγνοια και προκατάληψη που, είναι φυσικό, οι πληροφορίες που μπορεί ο ενδιαφερόμενος, να βρει σχετικά με το θέμα αυτό από «επίσημες» πηγές, να είναι, αν όχι του αυτού επιπέδου με αυτό της κοινής γνώμης, οπωσδήποτε πάντως αναλόγου με αυτήν.
-Την εργασία μου αυτή στήριξα τόσο στα πορίσματα έρευνας που έκανα για την διάδοση των Ναρκωτικών στη νεολαία της Κέρκυρας πριν 5 χρόνια, το έτος 1983, όταν ακόμα ήμουν μόνιμος καθηγητής στα Τεχνικά Λύκεια. Το επόμενο έτος εξαναγκάστηκα σε παραίτηση και φυγή από το νησί. Ακόμη η εργασία μου αυτή είναι στηριγμένη στις πληροφορίες και τις εμπειρίες μου από την λειτουργία του Κέντρου Εναλλακτικής Πληροφόρησης που λειτουργούσαμε στο κέντρο της πόλης της Κέρκυρας.Με την εργασία μου αυτή πιστεύω πως « βάζω τον δάκτυλον επί τον τύπο των ήλων» και την σωστή, κατά την γνώμη μας, βάση για μια «εφ’ όλης της ύλης» ανταλλαγή απόψεων και πληροφοριών πάνω στο καυτό αυτό θέμα , αδιαφορώντας για τις οιεσδήποτε αντιδράσεις, τόσο απ’ την πλευρά της Πολιτείας όσο και απ’ την πλευρά των φερομένων ως «ομοϊδεατών» (κυρίως αυτών).-Διευκρινίζω εδώ, για να άρω κάθε παρεξήγηση, ότι η εργασία αυτή απηχεί τις προσωπικές μου απόψεις και δεν έτυχε «επικύρωσης» κανενός επίσημου ή ανεπίσημου φορέα ή ομάδας ή εξειδικευμένου επιστήμονα. Είναι απλά μία άποψη που εκφέρω κάνοντας χρήση του αδιαπραγμάτευτου δικαιώματος κάθε ανθρώπου για ελευθερία σκέψης, λόγου και διάδοσης ιδεών. Φυσικά προσδοκώ την κρητική κάθε αναγνώστη και αισθάνομαι πανέτοιμος να πεισθώ και να αλλάξω απόψεις όταν τυχόν αντίθετη άποψη τεκμηριώνεται με ορθούς συλλογισμούς. Στο κάτω-κάτω οι ειδικοί παραμιλήσανε αλλά το πρόβλημα των Ναρκωτικών διαρκώς διογκώνεται. -Θεωρώ ότι με την εργασία μου αυτή προσφέρω μια πρωτόγνωρη (απ’ όσο γνωρίζω τουλάχιστον) άποψη για τα Ναρκωτικά, συμβάλλοντας με τις ταπεινές μου δυνάμεις στο γκρέμισμα του τοίχους της άγνοιας και της σύγχυσης . Καλώ τον αναγνώστη να εκτιμήσει μόνο την αγνή μου πρόθεση και να βγάλει τα προσωπικά του συμπεράσματα, ανεξάρτητα απ’ όσα προκύπτουν απ’ την παρούσα εργασία.
- Θεωρώ την εργασία αυτή σαν ένα χρησιμότατο εργαλείο που όχι μόνο βοηθάει τον αναγνώστη στην εξήγηση βασικών του ερωτημάτων, όπως π.χ. « που οφείλεται η παρατηρούμενη διαφορά από άτομο σε άτομο σε ότι αφορά την άμυνα του καθενός στη χρήση Ναρκωτικών ; » ή « Γιατί είναι τόσο δύσκολη η καταπολέμηση των Ναρκωτικών ; » ή « Γιατί σήμερα αυξάνει ανησυχητικά ο αριθμός των χρηστών ;», αλλά και ένα εργαλείο που θα δίνει την δυνατότητα συγκριτικής (προσεγγιστικής έστω) εκτίμησης του «ντοπαρίσματος» κάθε ατόμου , ιδίως των πιο αγαπημένων του , αλλά και αυτού του ιδίου, όπως επίσης του ντοπαρίσματος κάθε συγκεκριμένης κοινωνικής ομάδας.
- Στον ορισμό της έννοιας «Ναρκωτικό» που δώσαμε στην αρχή της εργασίας αυτής , παρ’ όλη την εκπλήσσουσα ίσως γενικότητά του, μια άλλη αντίληψη του αντικειμένου, μια αντίληψη πολύ ευρύτερη, η οποία ταυτόχρονα μετατοπίζει το βάρος της σημασίας των ναρκωτικών άρα και το κέντρο του στόχου όλων όσων επιθυμούν να τα αντιμετωπίσουν.
- Στην εργασία αυτή τίθεται σε αμφισβήτηση ακόμη και ο όρος «Ναρκωτικό», αφού σαν έννοια υποδηλώνει κυριολεκτικά καθετί που αδρανοποιεί, κατατονεί, ηρεμεί, κοιμίζει τον χρήστη. Και ναι μεν αυτός ο όρος ανταποκρίνεται στην αντίληψη για την γενικότερη, την μεθύστερη στάση και συμπεριφορά του χρήστη, αλλά κατά το ένα σκέλος των άμεσων συμπτωμάτων ανταποκρίνεται : την νάρκη, την πτώση, την άμβληση των αισθήσεων, όχι όμως όπως θα έπρεπε και την Υπερδιέγερση (σπιντάρισμα) του χρήστη, ο οποίος μπορεί να περάσει (και συνήθως αυτό συμβαίνει) και στις δύο αυτές καταστάσεις ( ΗΙGH – DOWN) , ή στάδια συμπεριφοράς που οφείλεται στη χρήση ενός και του ιδίου ναρκωτικού.
- Αντιλαμβανόμενος την ανάγκη εξεύρεσης κάποιας βάσης για την στήριξη του ορισμού, διάλεξα την «Φυσιολογική» συμπεριφορά, για την οποία πάρα πολλά μπορούν να ειπωθούν, αφού ο καθένας έχει την δική του για πρότυπο. Αν επιχειρούσαμε να δώσουμε εδώ έναν «σαφή» ορισμό της «φυσιολογικής» συμπεριφοράς, και μάλιστα για μαζική κατανάλωση, θα υποδήλωνα το δικό μου ιδεολογικό ντοπάρισμα. Δεν κατέφυγα ούτε σε ιατρικές φυλλάδες ούτε καν στην « δια της Ατόπου Απαγωγής » μέθοδο για να προσδιορίσω αυτό που αβασάνιστα λέμε « Φυσιολογική Συμπεριφορά ». Τόλμησα όμως να δώσω σαν δική μου ερμηνεία του όρου την Επιστημονικά (;) ασαφή μεν, αλλά κατά την γνώμη μου ικανή για τον προσδιορισμό του αντικειμένου κατάσταση του ανθρώπου, η οποία περιγράφεται σαν ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ για δημιουργία και ευτυχία, ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ να δρέψει και να γευθεί τις χαρές της που του προσφέρονται στη ζωή, ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ για βελτίωση του κοινωνικού του ρόλου.
- Θεώρησα εντελώς απαραίτητο τον διαχωρισμό σε υλικά και άϋλα ναρκωτικά για τους εξής λόγους : α) Παρατήρησα ότι πολλές συμπεριφορές που έχουν τη ρίζα τους σε ψυχολογικούς, ιδεολογικούς, αισθητικούς, ηθικούς λόγους, έχουν εντελώς αντίστοιχη και απολύτως συγκρίσιμη συμπτωματολογία με αυτήν που οφείλεται στην χρήση υλικών ναρκωτικών. Για παράδειγμα η ιδεολογία και η αντίστοιχη ψυχολογία της κατάστασης που εκφράζεται με το « Μάμ, Κακά, Κοκό και Νάνι » έχει συγκρίσιμη συμπτωματολογία με μια γερή δόση ( και μάλιστα διαρκείας ) κάποιου από τα υλικά ναρκωτικά με κατατονική δράση. Αντίστοιχα μπορούμε να διακρίνουμε Άϋλα Ναρκωτικά που δημιουργούν υπερδιέγερση, όπως ο Αθλητισμός, ο Ηρωισμός, η Αρχομανία, η Επιχειρηματικότητα κ.λ.π. με παρόμοια συμπτωματολογία αυτής ορισμένων υλικών διεγερτικών ναρκωτικών π.χ. της Κοκαΐνης. Τυχαίο είναι άραγε που πολλοί «Μπίζνεσμεν» κάνουν χρήση Κοκαΐνης, ή πολλοί αθλητές χρησιμοποιούν αναβολικά; Αυτή και μόνον η παρατήρηση αρκεί για να προκαλέσει την υποψία για τη στενή σχέση Υλικών και Άϋλων Ναρκωτικών. β) Παρατηρώ ότι οι βλάβες που προκαλούν κάποια από τα Άϋλα Ναρκωτικά,μετρούμενες σε κόστος θανάτων και μόνο, και εξαιρώντας το κόστος υγείας, αρτημέλειας,το οικονομικό κόστος, το κοινωνικό κόστος κ.λ.π., είναι συγκριτικά πολύ υψηλότερες από αυτές που προκαλούν όλα τα Υλικά ναρκωτικά μαζί. Αρκεί νομίζω να αναφέρω , για παράδειγμα, τα ανθρώπινα θύματα απ’ τη δράση του Ιδεολογικού ναρκωτικού που λέγεται « Ένοπλη Ειρήνη » ή «Ισορροπία Εξοπλισμών » ή « Πολεμική Αρετή » κ.λ.π. για να δούμε ότι είναι πολύ περισσότερα από τα θύματα όλων των Υλικών Ναρκωτικών μαζί. Αναφέρω ακόμα την Ιδεολογία της «Ανάπτυξης χωρίς προσδιορισμό και χωρίς όρια» που αποτελεί το ευαγγέλιο του ΤεχνοΟικονομικού μας πολιτισμού, Ναρκωτικό παρεμφερούς ή συνδυαστικής δράσης με την Μακιαβελική «Ιδεολογία» που εκφράζει η ρήση : « Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό », ή η φράση : « Ο θάνατός σου η ζωή μου », το πρακτικό αποτέλεσμα των οποίων τόσο συχνά συναντάμε σε κάθε βήμα της ζωής μας, κύρια στην προσπάθεια κάλυψης ζωτικών αναγκών, όπως τροφή, στέγη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.λ.π. Πόσα αλήθεια θύματα προκαλεί καθημερινά και ποιος τόλμησε ή διανοήθηκε έστω να τα καταλογίσει ως θύματα των Άϋλων Ναρκωτικών. Θα ήταν η πλέον αξιόπιστη ένδειξη συνειδητοποίησης του προβλήματος των Ναρκωτικών και η αφετηρία μιας ,επί τέλους, αποτελεσματικής προσπάθειας απεξάρτησης. Μόνο τα 90.000 παιδιά που πεθαίνουν κάθε χρόνο (από πείνα λένε) στην πραγματικότητα εξ αιτίας του δικού μας ντοπαρίσματος στις προαναφερόμενες ναρκωτικές ιδέες. Το ίδιο συμπέρασμα προκύπτει αν καταμετρήσουμε τα θύματα που προκαλεί καθημερινά η διάδοση του «αχτύπητου» ιδεολογικού ναρκωτικού που φέρει τον τόσο ελκυστικό τίτλο : « Ι.Χ. αυτοκίνητο ». Χιλιάδες τα θύματα κατ’ έτος. το τροχαίο ατύχημα έχει γίνει μεγαλύτερος εχθρός της ζωής του ανθρώπου κι από τον Καρκίνο. Κι όμως ελάχιστοι τολμούν να το αμφισβητήσουν κι ακόμη λιγότεροι αυτοί που δεν το χρησιμοποιούν. Η λογική απάντηση των χρηστών είναι ότι το Ι.Χ. επιβάλλεται απ’ το εντατικοποιημένο μοντέλο της ζωής που μας επιβλήθηκε. Ποια είναι τότε η προσπάθεια απεξάρτησης απ’ αυτό το μοντέλο της έντασης; Σχεδόν ανύπαρκτη. Αν συγκρίνουμε την παραπάνω απάντηση με αυτήν που δίνουν οι καπνιστές για το κάπνισμα, ή οι αθλητές για τα αναβολικά, θα δούμε ότι ουσιαστικά δεν διαφέρουν σε τίποτα. γ) Σε ότι αφορά τέλος τη σύγκριση των στερητικών φαινομένων που προκαλούν τα Άϋλα Ναρκωτικά, σε σχέση με αυτά που προκαλούν τα Υλικά Ναρκωτικά, πάλι οδηγούμαστε σε συμπεράσματα ανάλογα των παραπάνω. Για παράδειγμα το Άϋλο Ναρκωτικό που απαντά στο όνομα Βουλιμιά (στην υποκατηγορία των Ψυχικών Ναρκωτικών), περιοριζόμενοι κατά την παρατήρησή μας μόνο στον τομέα της διατροφής, πόσα οργανικά προβλήματα προκαλεί και πόσοι θάνατοι οφείλονται στην Βουλιμική διατροφή! Προσπαθήστε στη συνέχεια να πείσετε έναν Βουλιμικό να τρώει λιγότερο και θα διαπιστώσετε το ίδιο αποτέλεσμα με την προσπάθειά σας να πείσετε έναν Ηρωινομανή να σταματήσει την καθημερινή χρήση Ηρωίνης. Και εσείς αλλά κυρίως το θύμα θα σκοντάψετε στο στερητικό σύνδρομο που προκαλεί το ισχυρότατο Άϋλο Ναρκωτικό Βουλιμιά, το οποίο βέβαια δεν περιορίζει τη δράση του μόνο στη διατροφή αλλά σε οτιδήποτε καταναλώνεται, υλικό ή άϋλο, μετατρέποντας τον χρήστη σε έναν ακόρεστο καταναλωτή των πάντων. Τα ίδια, και ίσως πιο έντονα στερητικά παρατηρούμε σε έναν Χούλιγκαν, έναν Στρατιωτικό (υπηρέτη της Ιδεολογίας της Ένοπλης Ειρήνης), έναν Αστυνομικό, έναν Δικαστικό (ως υπηρέτες της Ιδεολογίας του Αστικού Δικαίου), έναν Ιερωμένο οποιασδήποτε θρησκείας κ.ο.κ.
- Εύκολα τώρα συνάγεται το συμπέρασμα ότι τα Άϋλα Ναρκωτικά είναι τα πιο επικίνδυνα απ’ όλες τις απόψεις κι αυτό γιατί στοχεύουν κατ’ ευθείαν στο ντοπάρισμα της Συνείδησης. Τα Υλικά Ναρκωτικά δεν μπορούν παρά να ακολουθούν αυτής της Συνειδησιακής άμβλυνσης, αυτού του συνειδησιακού «ντοπαρίσματος». Εξ’ άλλου, τα Υλικά Ναρκωτικά και φαίνονται και πιάνονται, γι’ αυτό γίνεται ευκολότερα αντιληπτή και η παρουσία τους, και η σημασία τους. Για να αντιληφθούμε ευκολότερα την πρωθύστερη δράση των Άϋλων Ναρκωτικών της χρήσης Υλικών Ναρκωτικών, για να αντιληφθούμε την πρωθύστερη διάβρωση της συνείδησης από Ψυχικά, Αισθητικά, Ηθικά και Ιδεολογικά Ναρκωτικά, για να ακολουθήσει η χρήση Υλικών Ναρκωτικών, αρκεί να αναρωτηθούμε το πώς και το γιατί στην εξέλιξη ενός ατόμου, το οποίο στην παιδική του ηλικία σφάδαζε στο κλάμα στη θέα της νοσοκόμας που θα του έκανε ένεση, ως που φτάνοντας σε κάποια ηλικία, να αποκτά ερωτική σχέση με την σύριγγα. Σε όλη τη διάρκεια της ενηλικίωσής του, κανείς δεν παρατήρησε ή δεν ενδιαφέρθηκε για τον βομβαρδισμό αυτού του ατόμου με Άύλα Ναρκωτικά. Σύμφωνα λοιπόν με την νέα αυτήν οπτική την οποία προτείνω, πρέπει να παραδεχθούμε ότι όλα τα παιδιά στις μέρες μας μεγαλώνουν σε ένα περισσότερο ή λιγότερο ρυπαρό περιβάλλον στο οποίο πρώτιστα οφείλει να στραφεί το ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση της λαίλαπας των ναρκωτικών. Εθελοτυφλούμε στηρίζοντας τις ελπίδες μας στις μέθοδες απεξάρτησης των τραγικών θυμάτων των Υλικών Ναρκωτικών, οι οποίες μπορεί να είναι απαραίτητες αλλά αντιμετωπίζουν το σύμπτωμα, και μάλιστα ένα μικρό μέρος του μόνον, αφήνοντας άθικτη την ρίζα του κακού.
- Στο σημείο αυτό, είναι ώρα νομίζω, να αναζητήσουμε όλοι την λύση στο πρόβλημα.
Αισθάνομαι μάλιστα το χρέος, απέναντι σε όλη την κοινωνία και ιδιαίτερα στα παιδιά μου, να προτείνω τη δική μου απάντηση στο πρόβλημα των Ναρκωτικών. Πρέπει όμως προηγουμένως να αντιληφθεί ο αναγνώστης και να συνειδητοποιήσει πλήρως αυτό που παραπάνω αποκάλεσα Ρυπαρότητα του κοινωνικού μας περιβάλλοντος και όχι μόνον να την συνειδητοποιήσει αλλά και να την έχει αποφύγει ο ίδιος. Ποιος όμως μπορεί να ισχυριστεί για τον εαυτό του κάτι τέτοιο; Για τον εαυτό μου πάντως θα ήμουν ο τελευταίος που θα το ισχυρίζονταν. Με αυτή την προϋπόθεση λοιπόν μπορώ τώρα να προτείνω σαν αντίδοτα στην διάδοση πάσης φύσεως ναρκωτικών τα εξής :
α) Την οποιαδήποτε μέθοδο κοινωνικοποίησης των νέων.
β) Την οποιαδήποτε μέθοδο ανάταξης του κατεστραμμένου Κοινωνικού Ιστού.
γ) Την οποιαδήποτε πρωτοβουλία που δεν συμβιβάζεται με τις αρχές και τους νόμους του Καπιταλισμού.
δ) Την οποιαδήποτε Ανθρωπιστική δράση που είναι απαλλαγμένη από το σύνδρομο της υποκρισίας (βλέπε Φιλανθρωπία).
ε) Το βάθεμα της Δημοκρατίας στο επίπεδο κυρίως της καθημερινότητας.
ζ) Τον σεβασμό των ιδιαιτεροτήτων και δικαιωμάτων κάθε ατόμου και κάθε συνόλου.
η) Την οποιαδήποτε προσπάθεια λειτουργίας του ατόμου στα πλαίσια του Ελευθεριακού Κοινοτισμού.
- Η μεγαλύτερη δυσκολία διάγνωσης εθισμού στα Άϋλα Ναρκωτικά οφείλεται στην ευρύτατη διάδοση και χρήση τους, στο ότι η χρήση τους είναι κοινωνικά αποδεκτή ως απόλυτα Φυσιολογική και τις περισσότερες φορές επιβραβευόμενη.
- Τέλος θα αναφερθώ για λίγο στη διάκριση : Απαγορευμένα και Ελεύθερα Ναρκωτικά. Σε μερικούς μάλιστα , απ’ την αρχή της ανάγνωσης αυτού του κειμένου, δημιουργήθηκε η εύλογη απορία : « Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν ελεύθερα ναρκωτικά;» όπως κάποιοι άλλοι αναρωτιούνται : «Γιατί δεν είναι Ελεύθερα όλα τα Ναρκωτικά ;». Και ναι μεν η λογική του δεύτερου ερωτήματος μπορεί να είναι δυσνόητη στο ευρύ κοινό που τελεί υπό συνθήκες απόλυτης απαξίας σε έννοιες όπως η Ελευθερία, η λογική όμως του πρώτου ερωτήματος και μάλιστα σε καθεστώς απαγόρευσης των πάσης Φύσεως Ναρκωτικών, που βρίσκεται ; Στη συνέχεια βέβαια ο αναγνώστης θα κατάλαβε περίπου ότι εννοώ ως Ελεύθερα κυρίως τα Άϋλα Ναρκωτικά, τα οποία συστηματικά καλλιεργούνται στη χώρα μας, αλλά και αρκετά από τα Υλικά Ναρκωτικά, σπουδαιότερα των οποίων είναι το Αλκοόλ και ο Καπνός. Ακόμα σ’ αυτή την κατηγορία μπορούν να συμπεριληφθούν και άλλα Υλικά Ναρκωτικά που υποτίθεται ότι δίνονται με συνταγή γιατρού, αλλά πολύ εύκολα μπορεί να βρεί κανείς και χωρίς συνταγή, όπως τα διάφορα βαρβιτουρικά (αγχολυτικά, καταπραϋντικά, υπνωτικά κ.λ.π.) τα οποία κυκλοφορούν με ονομασίες όπως : Αρντάν, Ντικοβηξ, Βάλιουμ, Ταβόρ κ.λ.π. κάποια απ’ τα οποία βρίσκονται σε όλα τα σπιτικά φαρμακεία, πολλά δε από αυτά προορίζονται για παιδιά (κυρίως σιρόπια για τον λαιμό). Όλα αυτά τα φάρμακα, που είναι ΚΑΙ οπιούχα, επειδή με την χρήση τους προκαλούν εθισμό, έχουν για ένδειξη στο κουτάκι τους ένα μεγάλο διαγώνιο Χ. Προσοχή λοιπόν σ’ αυτού του είδους τα φάρμακα. Όσο για το Αλκοόλ πρέπει να γνωρίζουμε ότι προκαλεί 40.000 φορές μεγαλύτερο οργανικό εθισμό από το Χασίς. Εννοώ σωματικό, κυτταρικό εθισμό, γιατί ως προς τον Ψυχικό εθισμό, αυτά τα δύο είναι συγκρίσιμα.
-Τα στερητικά φαινόμενα κατά την προσπάθεια απεξάρτησης από το αλκοόλ , είναι συγκρίσιμα σε ένταση αλλά τετραπλάσια έως εξαπλάσια σε διάρκεια από τα στερητικά ενός Ηρωινομανούς. Προσοχή μεγάλη λοιπόν στη χρήση Αλκοόλ ιδίως από τους νέους. Δεν χωράει καμία ανοχή σ’ αυτό κι ας είναι ελεύθερο το Αλκοόλ. Το ότι στα Αραβικά κράτη επιτρέπεται το Χασίς ενώ απαγορεύεται αυστηρότατα το Αλκοόλ, δεν μπορεί να σημαίνει τίποτε άλλο από τη διαφορετικότητα στις πολιτικές διαχείρισης των ναρκωτικών από κάθε εξουσιαστικό μηχανισμό.
- Λίγα λόγια για το Χασίς. Λόγω της παντελούς έλλειψης οργανικού εθισμού, σίγουρα θα το διέκρινα από τα ονομαζόμενα « Σκληρά » Ναρκωτικά. Η επικινδυνότητά του όμως δεν είναι καθόλου ασήμαντη. Όχι μόνο γιατί η χρήση του προκαλεί Ψυχικό εθισμό, αλλά και γιατί αυτή συνδέεται με εθισμό συνήθως Ιδεολογικών Ναρκωτικών Ανατολίτικου τύπου που καθιστούν τον χρήστη άβουλο, ματαιόδοξο, ακοινώνητο και γενικώς αδιάφορο να αντιπαλέψει την μιζέρια του, απαθή στις κοινωνικές εξελίξεις. Εκτός αυτών είναι το πρώτο απαγορευμένο ναρκωτικό με το οποίο οι χρήστες σκληρών ναρκωτικών έρχονται σε επαφή. Έτσι η παγίδα της απαγόρευσής του είναι τώρα καταφανής, διότι διαπιστώνοντας ο χρήστης ότι δεν προκαλεί οργανική εξάρτηση δημιουργεί την εσφαλμένη άποψη ότι και τα άλλα απαγορευμένα το ίδιο περίπου είναι και προχωρεί ανυποψίαστος στη χρήση τους. Όταν λοιπόν η Μαφία των Ναρκωτικών θέλει να ανοίξει μία αγορά, διανέμει πρώτα το Χασίς . Είναι η σίγουρη ένδειξη ότι στα επόμενα χρόνια θα υπάρξουν τα πρώτα θύματα Ηρωίνης. Πέραν αυτών δεν έχει βέβαια το κύκλωμα διακίνησης κανέναν δισταγμό να νοθέψει με άλλα σκληρά ναρκωτικά και το Χασίς.
- Τέλος σε ότι αφορά το δίλημμα : (Eλεύθερα ή Απαγορευμένα Ναρκωτικά) μπορούμε τώρα, με βάση την διευρυμένη θεώρησή τους, να αντιληφθούμε την υποκρισία που προσπαθεί να συγκαλύψει, όχι μόνο όταν κάθε τόσο αποκαλύπτεται η σχέση του κυκλώματος διακίνησής τους με τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς, αλλά κυρίως γιατί τώρα γνωρίζουμε ότι τα πλέον επικίνδυνα των ναρκωτικών είναι τα Άϋλα, παραγωγοί και διακινητές των οποίων είναι οι ίδιοι εξουσιαστικοί μηχανισμοί που κόπτονται τάχατες για την αντιμετώπισή τους. Τώρα, αν θέλουμε, μπορούμε να αντιληφθούμε ότι το πεδίο των Ναρκωτικών είναι αυτό στο οποίο ασκούν καθημερινά τις ικανότητές τους οι κάθε λογής ηθικολόγοι λαοπλάνοι, οι αυτόκλητοι προστάτες των Λαϊκών συμφερόντων, στην ουσία αγύρτες απατεώνες και εξαρτημένοι σε κάθε είδους Ναρκωτικού σαν αυτά πού προανέφερα, πλην όμως πολύ επικίνδυνοι γνώστες των κανόνων διακίνησης και εμπορίας κάθε είδους Ιδεολογικής, Ψυχικής, Αισθητικής και Ηθικής Νάρκωσης, που πάντα προηγείται των Υλικών Ναρκωτικών. Οι ίδιοι που φτιάχνουν νόμους για την καταπολέμηση των Ναρκωτικών είναι οι ίδιοι που επιμελώς φροντίζουν να κρατούν τον Λαό στην άγνοια, την Νάρκωση και το σκοτάδι.
Γιώργος Βλάσσης (Πρώην Καθηγητής Τ.Σ.) Λευκάδα 1987