Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Χρήμα και μοναξιά

(Μια μεγάλη πατέντα για την αντιμετώπιση της απομονωτικής ιδιότητας του χρήματος)

Μπορεί να μην είναι άμεσα αντιληπτή από όλους η ιδιότητα του χρήματος να απομονώνει τους ανθρώπους, διασπώντας τις σχέσεις τους, χωρίζοντάς τους με τις ταξικές διαφορές και θωρακίζοντας τον καθένα πίσω απ’ την όποια ισχύ και δυνατότητα του πορτοφολιού του. Τα έχουν πει πολλοί αυτά και αναλυτικά και κατανοητά πολύ περισσότερο απ’ όσο θα μπορούσα εγώ να κάνω εδώ. Γι αυτό, παίρνοντας ως κεκτημένο αυτήν την γνώση, θα σας δώσω εδώ μία καταπληκτική ιδέα, κλεμμένη δυστυχώς αλλά δοκιμασμένης αποτελεσματικότητας στην αντιμετώπιση της απομονωτικής ιδιότητας του χρήματος, αλλά και ισάξιας σημασίας ως αντίδοτου στην μοναξιά όσο ο Έρωτας ενάντια στον Θάνατο.
Καταλαβαίνω την αγωνία σας και φαντάζομαι πως είναι ανάλογη με την αγωνία των μελλοθάνατων που συνωστίζονταν στην πηγή του Καματερού για δύο γουλιές …αθανασίας. Καταλαβαίνω πόσο μοναχικοί νοιώθετε εξ’ αιτίας του χρήματος που κρατάτε στις τσέπες σας. Όχι, δεν θα σας συμβουλέψω να απαλλαγείτε απ’ αυτά. Αντίθετα μάλιστα, θα τα επαυξήσετε. Σε εποχές μάλιστα μίζερες όπως στις μέρες μας, πολύ θα εκτιμήσετε την ιδέα που θα σας αποκαλύψω στην συνέχεια.
Αγωνιάτε ε? Εγώ όμως καθόλου. Όχι γιατί δεν έχω λεφτά όπως εσείς (πάμπλουτος είμαι) κι όμως δεν νοιώθω καθόλου μα καθόλου μοναξιά. Θα μου πείτε, πως γίνεται να έχω λεφτά χωρίς να νοιώθω μοναξιά? Αυτή ακριβώς είναι η μαγκιά και η μεγάλη αξία της ακόμη μεγαλύτερης ιδέας, η ανακάλυψη της οποίας μπορεί να συγκριθεί μόνον με την σπουδαία ανακάλυψη του…καλού κρασιού!!! Πέρα όμως απ’ αυτό το καταπληκτικό αποτέλεσμα (δηλαδή την εξαφάνιση του βασανιστικού συναισθήματος της μοναξιάς) η πετυχημένη εφαρμογή στην πράξη της εκπληκτικής ιδέας που θα σας δώσω, έχει ένα δεύτερο αλλά εξ’ ίσου σημαντικό αποτέλεσμα: Αυξάνει την ανταλλακτική αξία των χρημάτων σας. Ένα κοινό κατοστάρικο πχ μπορεί με την εφαρμογή αυτή να αποκτήσει πολύ μεγαλύτερη αξία και να ανταλλαχθεί με δύο ή και περισσότερα κατοστάρικα, εφ’ όσον φυσικά το επεξεργαστούμε κατάλληλα και το εμπλουτίσουμε με την ιδέα μας. Εγώ μάλιστα, βλέποντας την τεράστια επιτυχία με την εφαρμογή αυτής της ιδέας, σκέφτομαι να ανοίξω κατάστημα πώλησης…χρημάτων. Οι προοπτικές είναι τόσο θετικές που αν μια μέρα ακούσετε στην τηλεόραση κάποια διαφήμιση για τράπεζα Κατούνας να ξέρετε ότι δεν είναι του Κοσκωτά αλλά δική μου: «Τράπεζα της Κολλεκτίβας Μαγιάνθεμα. Πέρα από το 2000!!!». Δεν το πιστεύετε ε??? Ομολογώ και σας εκμυστηρεύομαι ότι την ιδέα την έκλεψα από τους Αμερικάνους, αλλά την βελτίωσα αρκετά, σύμφωνα πάντα με τις αρχές του σύγχρονου Οικολογικού, Εναλλακτικού και Επαναστατικού κινήματος.
Μήπως μπορείτε να φαντασθείτε γιατί ένα Αμερικάνικο δολάριο έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από ένα Ελληνικό κατοστάρικο? Αυτό αναρωτήθηκα κι εγώ πριν κάνω την μεγάλη κλεψιά (συγνώμη : ανακάλυψη ήθελα να πω). Παρατηρήστε λοιπόν πολύ καλά το χαρτονόμισμα ενός δολαρίου. Δεν θα αργήσετε πολύ να εντοπίσετε μία μικρή λεπτομέρεια. Στην ουσία μία σύντομη πρόταση–δήλωση η οποία είναι το μυστικό κλειδί της επιτυχίας και της μεγάλης αξίας αυτού του χαρτονομίσματος. Με τρείς μόνο λεξούλες οι παμπόνηροι Αμερικάνοι τραπεζίτες μας πληροφορούν ότι: «IN GOD WE TRUST» που σε ελεύθερη μετάφραση ερμηνεύεται ως: «ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΘΕΟ»!!!! Μάλιστα φίλοι μου. Οι Αμερικάνοι τραπεζίτες πιστεύουν στον Θεό!!!! Έτσι, μ’ αυτήν την απλή αλλά πολύ «δυνατή» δήλωση τυπωμένη πάνω στα χαρτονομίσματά τους, δίνουν στους υπόλοιπους άθεους (όπως εμείς) ένα χαρτονόμισμα και παίρνουν πολύ περισσότερα!!! Μαγκιά ε? Γι αυτό εμείς δεν πάμε καλά, γιατί νομίζουμε ότι οι Αμερικάνοι πιστεύουν στο χρήμα! Τώρα όμως ανακαλύψαμε ότι άλλο είναι το μυστικό. Και μη νομίσετε ότι ανακαλύψαμε πως οι Αμερικάνοι, παρόλα τα χρήματά τους, δεν νοιώθουν μοναξιά. Κάθε άλλο. Η ουσία της ανακάλυψης δεν είναι μόνο ότι το χαρτονόμισμά τους γράφει κάτι αλλά και ότι αυτό που γράφει έχει κάποια ιδιαίτερη δύναμη και αξία. Αυτό δηλαδή που γράφει πάνω του ένα χαρτονόμισμα πρέπει να έχει κάποιο ουσιαστικό νόημα και να προκαλεί τον αναγνώστη σε δευτερογενείς σκέψεις, όπως προκάλεσε και σ’ εμένα πριν κάνω την μεγάλη ανακάλυψη. Γι αυτό φίλοι μου μην αφήνετε κανένα χαρτονόμισμά σας να φύγει απ’ τα χέρια σας χωρίς προηγουμένως να γράψετε πάνω του κάτι τις. Τι να γράψετε? Μα αυτό που πιστεύετε βαθιά κι αυτό που εσείς εννοείτε και το οποίο θέλετε και οι άλλοι να κατανοήσουν. Ακόμη δεν καταλάβατε? Δικαιολογημένα, αφού μία τόσο σπουδαία ανακάλυψη δεν θα μπορούσε να γίνει κατανοητή τόσο εύκολα. Σας κάνω λοιπόν την ιδέα ψιλοκομμένη μπας και καταλάβετε κι απαλλαγείτε τουλάχιστον απ’ την μοναξιά, αν δεν γίνετε και τραπεζίτες. Για πλήρη κατανόηση όμως χρειάζεται ταυτόχρονα να κάνετε και πρακτική εφαρμογή.
Λοιπό, βγάλτε πρώτα από το πορτοφόλι σας όσα χαρτονομίσματα έχετε. Αν δεν έχετε κανένα, να πάτε να βρείτε. Διαφορετικά δεν έχετε καμία ελπίδα να ανοίξετε τράπεζα αλλά τουλάχιστον δεν έχετε και την βασανιστική αίσθηση της μοναξιάς. Ότι πεντοχίλιαρο και χιλιάρικο έχετε στην τσέπη σας ανταλλάξτε το με ίσης αξίας κατοστάρικα. Διαλέξτε απ’ αυτά τα πιο καθαρά και τα υπόλοιπα ανταλλάξτε τα με ίσης αξίας καθαρά κατοστάρικα, άσκιστα και ατσαλάκωτα. Ελπίζω μετά από όλ’ αυτά να έχετε αρκετά και καθαρά χαρτονομίσματα που θα αποτελέσουν την πρώτη ύλη της συνταγής. Η συνταγή όμως χρειάζεται και την «μαγιά» της για να φουσκώσει. Κλειδωθείτε στην συνέχεια στο δωμάτιό σας, ξαπλώστε στο κρεβάτι σας και αρχίστε να μετράτε τα χαρτονομίσματά σας κατ’ επανάληψιν. Κάποια στιγμή θα νοιώσετε να κορυφώνεται στην ψυχή σας το τρισκατάρατο και βασανιστικό αίσθημα μοναξιάς ανάμεικτο με ανία και αυτοκτονική προδιάθεση. Αυτή είναι και η πιο γόνιμη στιγμή που δεν πρέπει να χάσετε με τίποτα. Είναι η στιγμή που η φαντασία σας αρχίζει να οργιάζει και το μυαλό σας να κατεβάζει αποφθέγματα πετώντας στην σφαίρα της ποίησης και της δημιουργίας. Πάρτε τότε ένα στυλό και αρχίστε να γράφετε με καθαρά κεφαλαία γράμματα ότι σας κατέβει. Μικρές προτάσεις με μεγάλη δύναμη. Τα χαρτονομίσματά σας να είστε σίγουροι ότι θα μεταφέρουν το μήνυμά σας παντού. Ήδη η μοναξιά σας θα έχει αρχίσει να …πάει περίπατο. Τα χρήματά σας πλέον δεν κουβαλούν μόνον την απομονωτική τους ιδιότητα αλλά είναι μπολιασμένα και με το αντίδοτότης: Την επικοινωνία. Για να το καταλάβετε καλύτερα αυτό σκεφθείτε την εξής σκηνή: Ένας υπάλληλος τραπέζης κάθεται στο ταμείο την ώρα της δουλειάς. Επί ώρες ιδρωμένος μετράει χρήματα απέναντι σε μία ουρά ανυπόμονων πελατών. Ξαφνικά, εκεί που μετράει και ξαναμετράει, πέφτει το μάτι του σε ένα κατοστάρικο που προηγουμένως ανήκε σ’ εσάς. Κοντοστέκεται και διαβάζει. Το μαρμαρωμένο του πρόσωπο γαληνεύει και ένα χαμόγελο αρχίζει να διαγράφεται στα χείλη του. Βρε τους πούστηδες, σκέφτεται. Το μυαλό του απ’ τη μία μπήκε αυτόματα σε λειτουργία, απ’ την άλλη… έχασε το μέτρημα. Ξαναρχίζει λοιπόν το μέτρημα ενώ η ουρά γίνεται μεγαλύτερη και πιο ανυπόμονη. Μετά από λίγο όμως το εξασκημένο του μάτι ξαναπέφτει σε άλλο παρόμοιο κατοστάρικο με παρόμοιας δύναμης απόφθεγμα. Ο φουκαράς ο ταμίας έχει χάσει οριστικά τον ρυθμό του αλλά όχι και την ψυχραιμία του. Σκέφτεται πως καλύτερα είναι να πάει για κατούρημα. Κλείνει το τζάμι του ταμείου, βουτάει ένα στυλό και αδιαφορώντας για την ουρά των ανυπόμονων πελατών κλειδώνεται στην τουαλέτα. Εκεί αφού κάνει ότι κάνει, γράφει στα γρήγορα πέντε κολλαριστά κατοστάρικα. Γυρίζοντας στο ταμείο, ο δ/ντής έχει βάλει άλλον στην θέση του. Απαλλάχτηκα, σκέφτεται. Το μεσημέρι που πάει σπίτι του, η γυναίκα του αισθάνεται αμέσως μία περίεργη αλλαγή στην διάθεση και την συμπεριφορά του. Τον ρωτάει αν είναι αδιάθετος αλλά το πονηρό μυαλό της υποπτεύεται τσίμπημα τσούλας. Εκείνος μετά το φαί αρχίζει να κάνει ο,τι κάνατε κι εσείς πριν πάτε για ψώνια. Η σύζυγος προσπαθεί, τάχατες αδιάφορα, να δει τι κάνει ο προκομμένος, αλλά αυτός κρύβει στα σβέλτα τα κατοστάρικα πριν αυτή του πάει τον καφέ, τα κουλουράκια, μετά την πετσετούλα κλπ κλπ. Την άλλη μέρα αυτός δεν σηκώνεται χαράματα να πάει στη δουλειά αλλά πολύ αργότερα παίρνει την απόφαση να πάει για ψώνια. Στις έντονες κι εναγώνιες αντιδράσεις της δεν ξέρει πώς να απαντήσει κι από πού ν’ αρχίσει. Βγάζει και της δείχνει τα δύο κατοστάρικα που βρήκε στο μέτρημα. Η αλαφιασμένη σύζυγος διαβάζει στα γρήγορα: « ΜΕΣ ΤΑ ΚΛΑΞΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΥΓΚΡΗΤΑ ΠΩΣ Ν’ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΟ ΒΙΟΛΙ ΜΟΥ?» και το άλλο: «ΚΑΝΕ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ ΜΙΑ ΑΡΧΗ: ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΥΡΙΟ». Αρχίζει να καταλαβαίνει αλλά κάνει πως δεν κατάλαβε τίποτα. Επί χρόνια τα είχε όλα γιατί είχε άντρα τραπεζικό, κουβαλητή. Τώρα αυτός, μη θέλοντας να πάει στη δουλειά, κλονίζει συθέμελα τις ισορροπίες τους. Τα γόνατά της λυγίζουν. Καταλαβαίνει αστραπιαία ότι η σχέση τους έχει αρχίσει να παίρνει τον δρόμο της…ισοτιμίας!!!
Αφήνω όμως την συνέχεια στην φαντασία σας και επανέρχομαι στην ιδέα μας. Σενάρια όπως αυτό που περιέγραψα είναι βέβαιο ότι θα γραφτούν πολλά εξ’ αιτίας σας και ανάλογα με την δύναμη και προστιθέμενη αξία των χαρτονομισμάτων σας. Κλείστε λοιπόν δύναμη στα αποφθέγματά σας και αποφύγετε αντιγραφές κι απομιμήσεις. Το σκέφθηκα να σας δώσω ένα κατάλογο με αποφθέγματα που κατά καιρούς έχω γράψει στα κατοστάρικα που πέρασαν απ’ τα χέρια μου. Το θεώρησα όμως διπλά άστοχο: Πρώτα γιατί στερεύει έτσι η φαντασία σας και, το κυριότερο, γιατί έτσι θα ξεπέσει στην διεθνή χρηματαγορά η αξία των νομισμάτων μου. Ελπίζω λοιπόν σύντομα τα κατοστάρικά μου να φτάσουν στα χέρια σας, όπως και τα δικά σας κατοστάρικα στα δικά μου χέρια. Το ελπίζω λέω αφού τα δικά σας είναι πολύ περισσότερα των δικών μου. Γελάτε? Δεν είναι καθόλου αστείο.

Γιώργος Σ. Βλάσσης (Μελισσουργός)
Κατούνα Λευκάδας «Μαγιάνθεμο» Μάης 89

Δεν υπάρχουν σχόλια: